بررسی اجمالی حکمت دم الهی در کلمه شیثیه از دیدگاه ابن عربی

فص دوم فصوص الحکم، حکمت دم الهی در عطای شیث به آدم و تداوم مقام جمعیت الهی است. از این رو بحث عطایای الهیپیش می آید که ابن عربی آن را به ذاتی و اسمائی تقسیم می کند. این عطایا به طور طبیعی در جواب سوال کننده حاصل میشود، که این سوال کنندگان یا شتاب زده هستند و طلب حاجت قبل از موعدش می کنند و یا محتاط هستند و دعا می کنند بهاین خاطر که شاید وقت حصول حاجت شده باشد. اما گروهی که بالاترین درجه ی شناخت را دارند، با توجه به استعداد خود حاجتمی خواهند و این خود حکمتی دارد، زیرا حاجت خواست هم به سه طریق صورت می گیرد گاهی لفظی و زبانی است و گاهی ازطریق استعداد.استعداد پنهانی ترین خواهش است. اینها سعی بر این دارند که محل خود را آماده کنند تا پذیرای آن استعداد شوند و از این طریقبه حاجت خود دسترسی پیدا کنند. اینها کسانی هستند که می دانند علم خدا به او در همه ی احوال تابع چیزی است که پیش ازوجود در عین ثابت او بوده است. خداوند هم به حسب علمی که عین او به خدا داده به او می دهد.

کلیدواژه ها:

شیث ، عطایای الهی ، حاجت ، دعا