اثر نانوذرات مغناطیسی آهن بر بیان پروتئین P53 در بافت کلیه موش سوری نر نژاد Balb/c با رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 423

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAUFALABIO03_062

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

وجود پروتئین P53 در ارگانیسم های پرسلولی حیاتی بوده و تنظیم کننده سیکل سلولی است و عملکرد آن به عنوان سرکوبگر تومور به معنای جلوگیری کننده از بروز سرطان می باشد. از P53 به عنوان محافظ ژنوم یا ئریس دیده بان های ژنوم نامبرده می شود که همگی آنها بیانگر نقش حفاظتی آن در جلوگیری از موتاسیون های ژنوم می باشد. ناانوذرات مغناطیسی آهن دارای خواص فیزیکوشیمیایی منحصر به فردی می باشند که امروزه استفاده های زیادی در پزشکی می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر این ناانوذرات بر روی بیان پروتئین P53 در بافت کلیه بوده است. موش های سوری نر نژاد Balb/c از انستیتو پاستور ایران تهیه گردید. موش ها حدود دو ماه سن و 25 الی 35 گرم وزن تقریبی داشتند. محل نگهداری نمونه ها، حیوانخانه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان بود که دارای شرایط استاندارد، چرخه روشنایی و تاریکی 12 ساعته، دمای نسبی 2 ±23 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 60 تا 40 نگهداری شدند. روزانه غذا و شیشه های آب آنها کنترل گردید. موش ها به سه گروه هشت تایی تقسیم شدند: گروه 1 یا کنترل: فاقد دریافت نانوذرات مغناطیسی آهن، گروه 2: دریافت کننده 100ppm نانو ذرات مغناطیسی آهن و گروه 3: دریافت کننده 300ppm نانوذرات مغناطیسی آهن. در این تحقیق، از پودر ناانوذرات مغناطیسی آهن به قطر 20 نانومتر که از شرکت پیشگامان نانو (مشهد- ایران) خریداری شده بود، استفاده گردید. پس از اتمام دوره 8 روزه حیوانات تشریح شدند و کلیه ها از بدن خارج گردید و داخل فرمالین 4 درصد قرار گرفت. در مرحله بعد قلب را از بدن حیوان خارج کرده و درون فرمالین قرار می دهیم. در مرحله بعد نمونه ها پس از گذراندن دوره 48 ساعته درون فرمالین 10 درصد جهت رنگ آمیز ایمنوهیستوشیمی آماده شدند. جهت تعیین میزان بیان پروتئین p53 در بافت کلیه از رنگ آمیزی اختصاصی ایمنوهیستوشیمی (روش آویدین- بیوتین) انجام شد. پس از رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی، مقاطع توسط میکروسکوپ نوری دوربین دار، عکسبرداری شد و سلول های رنگ آمیز شده در هر مقطع شمارش شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS17 و آزمون های آماری ANOVA, T-test و توکی آنالیز شد. نتایج نشان داد که نانو ذرات اکسید آهن با نفوذ به بافت کلیه و ایجاد پاسخ التهابی توانستند باعث افزایش پروتئین P53 گردند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که نانوذرات اکسید آهن در غلظت های بالا اثرات فزاینده ای بر بیان پروتئین P53 در بافت کلیه دارد و می توانند باعث ایجاد پاسخ التهابی در سلول شوند.

نویسندگان

فرامرز خسروی

گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

ویدا حجتی

گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران