نانو ربات های پزشکی و چالش های آیند

ربات ها - یا رباتا یا کارگران مکانیکی - ایده ای است که توسط کارل کاپک و ایزاک آسیموف در نمایشنامه تئاتری «ربات های جهانی روسوم» در سال ۱۹۲۰ معرفی شد. این نمایشنامه راه را برای ظهور ربات ها به عنوان یک ایده هموار کرد. ردیابی الهام از روبات ها به فرن هفدهم در ژاپن منتهی می شود. در دوره ادو، جایی که اسباب بازی های کاراکوری نینگیو به دلیل خواص مکانیکی و استفاده از آن ها برای کارهایی مانند سرو چای به عنوان روبات در نظر گرفته می شدند. ویژگی هایی که امروزه برای توصیف یک دستگاه به عنوان ربات مورد نیاز است عبارتند از: محرک. عنصر حسگر کنترل کننده و قاب، محرک درجات آزادی خود (DOF) را برای ربات فراهم می کند در حالی که عناصر حسگر ویژگی های محیط اطراف را اندازه گیری می کنند. علاوه بر این، کنترل کننده تصمیمی مبتنی بر ورودی برای تغییر حالت محرک با تکیه بر عملیات کنترل می گیرد. در نهایت. قاب اجزاء را برای اهداف ایمنی در خود جای می دهد.

کلیدواژه ها:

نانوربات