تاثیر الگوی محلات بافت فرسوده شهری بر احساس امنیت کالبدی

یکی از اساسیترین مشکلات جوامع امروزی ما وجود تهدیدات و خطراتی است که به صورت روزمره فضاهای شهری شهروندان را تحت تاثیر قرار میدهد. این امر زمانی مشکل سازتر میشود که افراد در فضای زندگی روزمره خود یعنی در محل سکونت خود با رفتارهایی روبرو شوند که باعث عدم احساس امنیت آنها در این فضاها میباشد. امنیت یکی از اساسی ترین توقعاتی است که از جوامع انسانی انتظار می رود. از این روی نقش بسزایی بر سرزندگی و پایداری اجتماعات انسانی ایفا میکند. امنیت به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان در ساختارهای شهری به شمار رفته و از اهمیت ویژه ای به واسطه دربرگیری احساس آرامش و آسایش محیطی برای شهروندان برخوردار است. از این رو در مطالعات و پژوهش های شهری به خصوص در بافت های فرسوده همواره عدم امنیت به عنوان یکی از مسائل و معضلات این فضاهای شهری مورد توجه برنامه ریزان و شهرسازان قرار گرفته و می توان علل بالابودن میزان جرم و عدم امنیت کالبدی در این بافت را ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری املاک، فرصت فیزیکی مناسب وجود زمینهای خالی و رها شده و بناهای فرسوده برشمرد که سعی براین است با ارائه راهکارهایی در این خصوص امنیت به این فضاها برگردد. در این راستا این پژوهش در جهت بهبود امنیت کالبدی در بافت فرسوده پیشنهاداتی از جمله: فضاسازی برای مشارکت تمام مردم در عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مذهبی ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

امنیت کالبدی ، بافت فرسوده ، محله ، فضاهای شهری