تصویرسازی در کتاب ناودان الماس احمد عزیزی

تصویرسازی بهرهگیری از عناصر گوناگون زبانی، بیانی، ادبی و هنری برای خلق تصاویر در متون ادبی است. تصویر در حقیقت رهایی از محدودیتهای زمان و مکان است و یک عقده عاطفی را در یک لحظه زمانی بیان میکند؛ بنابراین تنگنای قالب شعر ایجاب میکند که شاعر برای القای مفاهیم، از خیالانگیزی شاعرانه -که منجر به تصویر در ذهن میشود- بهره جوید؛ از این رو یکی از مهمترین ویژگیهای شعر تصویرسازی است، زیرا تصویر شاعرانه به اشیاء تشخص میبخشد و باعث میشود موضوعات ذهنی و عاطفی مجسم شوند و خواننده بتواند به وسیله جریانات پنهانی، روح شاعر رادر برخورد با اشیاء و مسائل هستی دریابد. دراین مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تصویرسازی در کتاب ناودان الماس احمد عزیزی پرداخته میشود. این پژوهش نشان میدهد که کاربرد مضامین نو و معانی بیگانه و دور از ذهن با استعارات و تشیبهات غریب، استفاده از شخصیت بخشی، بهره گیری از عواطف انسانی، مضامین عامیانه، عناصر طبیعی و رنگها در شعر احمد عزیزی و تصویرسازی های شاعرانه او جایگاه ویژه ای دارند.

کلیدواژه ها:

تصویر ، صور خیال ، شعر ، احمد عزیزی