آزمون مدل معادلات ساختاری نقش میانجی شوخ طبعی مربیان در رابطه هوش فرهنگی با انسجام گروهی در ورزشکاران دانشگاهی

در این تحقیق توصیفی–همبستگی که با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری انجام گرفته است. هدف تعیین نقش میانجی شوخ طبعی مربی در رابطه هوش هیجانی مربیان با اثربخشی کار تیمی از منظر ورزشکاران رشته های تیمی شرکت کننده در مسابقات ورزشی بین دانشگاهی دانشگاه های آزاد کشور بود. جامعه آماری تحقیق را 70 نفر از ورزشکاران رشته های تیمی فوتبال که در سه سال گذشته(سال تحصیلی 94،95،96و نیمسال اول 97) عضو تیم های ورزشی بودند و در طول این سال ها از مربیان یکسانی استفاده می کردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های های استاندارهوش هیجانی گلمن(2001)، اثر بخشی کار تیمی بیتمن (2002) و رهبری بس وآویلو(1997) بود. روایی هر سه پرسشنامه مورد تایید متخصصان این رشته قرار گرفت.پایایی پرسشنانه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ درتحقیق حاضربه ترتیب(0/81و 0/86و 0/91) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. در بخش توصیفی، از جداول توزیع فراوانی و شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی و در بخش آمار استنباطی با توجه به فرضیه های تدوین شده از آزمون های کولوموگروف اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن متغیرها و تحلیل همبستگی چون مدل معادلات ساختاری(SEM) با نرم افزارPLS استفاده شد. بر اساس یافته های تحقیق بین هوش فرهنگی با انسجام گروهی و شوخ طبعی و همچنین بین شوخ طبعی و انسجام گروهی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. شوخ طبعی می تواند نقش میانجی بین هوش فرهنگی و انسجام گروهی ایفا کند. مدل ارتباطی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، انسجام گروهی ، شوخ طبعی ، ورزشکاران دانشگاهی.