انتخاب راهبردهای کنش گفتاری تقاضا در زبان کردی بر اساس دو عامل اجتماعی جنسیت و قدرت

پژوهش حاضر که در حوزهی کاربردشناسی و جامعه شناسی زبان انجام شده، به بررسی و تحلیل نوع و تعدادراهبردهای بیان تقاضا در زبان کردی-گویش مکری- با در نظر گرفتن تاثیر یا عدم تاثیر عوامل اجتماعی نظیر جنسیتکاربر زبانی و سطح قدرت مخاطب می پردازد. بدین منظور، جهت گردآوری داده ها، پرسشنامه ی آزمون تکمیل گفتمانحاوی 21 موقعیت میان 231 نفر از گویشوران کردزبان (زن و مرد به تعداد مساوی با محدوده ی سنی بین 25 تا 35 سالو حداقل سطح سواد کارشناسی) بومی شهرستان مهاباد واقع در جنوب استان آذربایجان غربی توزیع گردید. علاوه برپرسشنامه از روش مشاهده ی مستقیم (حدودا 7 ساعت ضبط مکالمه ی روزمره در موقعیت های مختلف اما کاملا طبیعی وغیر تصادفی) استفاده شد تا بتوان داده هایی معتبر به لحاظ آماری جمع آوری نمود. برای بررسی و توصیف راهبردهای بیانتقاضا از الگوی درک کنش های گفتاری بین فرهنگی بلوم-کولکا، هاوس و کاسپر (1989) استفاده گردید. در کنار این الگوبه عنوان چارچوب نظری اصلی پژوهش، از راهبردهای ادب براون و لوینسون (1987) نیز به عنوان ابزاری کمکی بهرهگرفته شد. نتایج آزمون آماری کای-دو بدست آمده از روش مشاهدهی مستقیم بر رد هر سه فرضیه ی صفر نتایجپرسشنامه دلالت داشت. در رابطه با راهکارهای حمایتی از وجهه مثبت و منفی در نظریه ادب زبانی براون و لوینسون (1987) باید گفت که نتایج این پژوهش در زمینه ی تمایل به ارتباط و تعامل افراد با یکدیگر به عنوان اعضای یک گروه واحد با مفهوم وجه هی مثبت سازگار است.

کلیدواژه ها:

کاربردشناسی ، جامعه شناسی زبان ، آزمون تکمیل گفتمان ، کنش گفتاری تقاضا ، ادب ، قدرت ، جنسیت ، وجه هی مثبت ، وجه هی منفی