مقاوم سازی گوجه فرنگی به تنش سرما با پیش تیمار خشکی

این آزمایش به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار خشکی بر تحمل به سرما و پاسخهای فیزیولوژیکی گیاه گوجه فرنگی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر، 10 و 20 درصد (PEG و تنش سرمایی در دو سطح (تنش و بدون تنش) بود. پس از اعمال تیمار تنش خشکی، نشاها به مدت شش ساعت در شش روز متوالی در دمای سه درجه سانتیگراد قرار گرفتند و پس از آن صفات اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار خشکی و سرما اثر معنیداری بر پارامترهای رشدی، محتوای رطوبت نسبی، مالون دی آلدئید، آنتوسیانین و عملکرد میوه دارد. پیش تیمار خشکی سبب بهبود رشد نشاهای گوجه فرنگی تحت تنش سرمایی و حفظ محتوای رطوبت نسبی و آنتو سیانین آنها در پایان دوره تنش شد. خشکی تاثیر معنیداری در افزایش رشد و عملکرد گوجه فرنگی در شرایط مزرعه داشت. گیاهانی که پیش تیمار نشده بودند پس از تیمار سرمایی رشد کمی در شرایط مزرعه داشتند و همچنین عملکرد آنها پایینتر بود. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که خشکی میتواند به طور موثری برای حفاظت نشاهای گوجه فرنگی از آسیب ایجاد شده به وسیله تنش دمای پایین استفاده شود و همچنین غلظت پایینتر آن 10) درصد) برای رشد و عملکرد بهتر گوجه فرنگی در شرایط مزرعه توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، خوگیری ، مالون دی آلدهید ، محتوای رطوبت نسبی