ارزیابی تاثیر داروی دوستاکسل بر روند انجماد شیشه ای تخمک موش سوری با روش کرایوتاپ

انجماد یک روش نگهداری طولانی مدت تخمک و جنین می باشد که در روشهای کمکی باروری نقش مهمی دارد . . (Ledda et al, 2007) دوسیتاکسل (Docetaxel) یک عامل پایدار کننده است که میتواند بطور بالقوه آسیب وارد شده به سیتواسکلتون تخمک را در طول انجماد شیشه ای کاهش دهد(.(Chasombat et al , 2015 اما تا کنون هیچ گزارشی در مورد اثرات دو سیتاکسل بر روی انجماد شیشه ای موش بیان نشده ا ست. بنابراین مطالعه حا ضر به منظور تاثیر داروی دو ستاکسل بر روی در صد زنده مانی و در صد لقاح آزمایشگاهی تخمکها تا مرحله دو سلولی انجام شد. بدین منظور تعداد 50 سر موش 10- 8 NMRI هفته ای از ان ستیتو پا ستور تهیه کرده و برای تحریک تخمک گذاری به مو شهای ماده 10 واحد PMSGو سپس 10 واحد HCG بصورت داخل صفاقی تزریق کرده و برای برداشت تخمک بالغ ( 16-13 (MII ساعت بعد حیوان را قطع نخاع کرده و کمپلکس تخمکها و کومولو سها آزاد شدند سپس گروه های 30 تایی از تخمک های آزمایشی بدون کمپلکس کومولوس در محلولهای انجمادی اتیلن گلیکول و پروپاندیول با غلظت 15 درصد و سوکروز 5 مولار منجمد شدند. برخی از تخمکها قبل از انجماد در معرض دوستاکسل 0/05 میکرومولار قرار داده شدند. پرو سه ذوب کردن تخمکها پس از انجماد با قرار دادن تخمکها در محلول حاوی سوکروز 1 مولار به مدت 1 دقیقه و سپس دو محلول رقیق شده هر کدام بمدت 3 دقیقه انجام شد. پس از ذوب شدن، نرخ بقاء و نرخ لقاح هر گروه تا مرحله دو سلولی بطور جداگانه با گروه کنترل مقایسه شدند. نتایج نشان داد کلیه گروه ها ازنظر درصد بقاء فاقد اختلاف معنیدار (P> 0.05)ولی از نظر درصد لقاح دارای اختلاف معنیدار می باشند .(P<0.05) همچنین درصد بقا و درصد لقاح در گروه های پیش انکوبه شده با دوستاکسل بیشتر از گروه های انکوبه نشده بود.می توان نتیجه گیری کرد دوستاکسل بعنوان یک عامل پایدارکننده در کاهش آسیبهای وارده به اسکلت سلولی تخمک موثر می باشد و باعث بهبود تکنیکهای تولید مثلی می شود.

کلیدواژه ها:

انجماد شیشه ای ، تخمک ، دوستاکسل ، کرایوتاپ.