بررسی تاثیر ورزش های هوازی و بی هوازی بر سندروم پیش قاعدگی دختران دبستان پروین اعتصامی نکا

سندرم پیش قاعدگی (PMS) یکی از شایع ترین مشکلات زنان در سنین باروری است که بر عملکرد فرد در خانواده و اجتماع تاثیر می گذارد .از روشهای درمانی مختلف توجه به درمان های بدون عوارض به ویژه فعالیت ورزشی است . این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی هوازی و غیر هوازی برPMS انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با طرح سه گروهی در بین دانش آموزان دبستان پروین بود . برای رسیدن به هدف ابتدا بر اساس پرسشنامه مربوط به علائم PMS اقدام به شناسایی دانش آموزان مبتلا به PMS شده است. در نهایت 120 نفر که دارای سندرم قبل از قاعدگی بودند، انتخابشدند. از این تعداد به 50 نفر تمرینات هوازی و به 40 نفر تمرینات بی هوازی داده شد و 30 نفر هم در گروه شاهد(بدون فعالیت ورزشی) قرارگرفتند. دراین پژوهش برای بررسی فرضیه ها از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که علایم بدنی و عاطفی بعد از فعالیت ورزشی هوازی و غیر هوازی در گروه تجربی کاهش یافته بودp<0.05همچنین هم ورزش هوازی و هم غیر هوازی برPMS تاثیرگذار می باشند. بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش، انجام فعالیت ورزشی هوازی و غیر هوازی در کاهش علایم بدنی و عاطفی ناشی از علایم PMS موثر است.

کلیدواژه ها:

سندروم ، پیش از قاعدگی ، دانش آموزان دبستان پروین.