تاثیر خود مراقبتی معنوی بر کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی در بیمارستان کودکان طالقانی گنبدکاووس سال 97- 1396

مقدمه: کیفیت زندگی در بیماری های مزمن با تغییرات نامناسب همراه است، به طوری که اکثر بیماران به دلیل شرایط خاص بیماری خود در پاره ای از ابعاد کیفیت زندگی، دچار اختلال و کاستی می شوند. درک بیماران از نقش خود مراقبتی معنوی میتواند سبب مدیریت بیماریهای مزمن شود. بر این اساس، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر کیفیت زندگی نوجوانان تالاسمی انجام گردید.روش کار: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 34 نوجوان 18-12 ساله مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به بخش تالاسمی، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و طی 6 جلسه به مدت 60-45 دقیقه دو بار در هفته تحت آموزشمراقبت معنوی قرار گرفتند. ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دمو گرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی 36-SF بود. کیفیت زندگی در دو مرحله قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. داده های پژوهش با آمارهای توصیفی(میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و آمارهای استنباطی (تی زوج ) و استفاده از نرم افزار آماری 21- SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: آزمون های آماری میزان کیفیت زندگی را قبل از مداخله نشان داد. پس از مداخله میزان کیفیت زندگی بود که بر اساس نتایج آزمون تی زوج اختلاف معنی داری را نشان داد p<0/01,t=-22/3 به طوری که میزان کیفیت زندگی در گروه آزمون پس از آموزش بیشتر بود.نتیجه گیری : نتایج پژوهش نشان داد آموزش خودمراقبتی معنوی تاثیر معنی داری در افزایش کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی دارد. با توجه به نتایج حاصل، برنامه های آموزش خودمراقبتی معنوی بعنوان رویکردی موثر در برنامه ریزی های بهداشتی برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن از جمله تالاسمی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

خود مراقبتی معنوی ، کیفیت زندگی ، تالاسمی ، نوجوانان