تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر تاب آوری بیماران تحت درمان همودیالیز

مقدمه: انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از بهترین روشها برای حفظ سلامتی است و سلامت موثر بر تاب آوری است. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر تاب آوری بیماران تحت درمان همودیالیز بود.روش کار: این مطالعه بر روی بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مراکز همودیالیز گنبدکاووس در سال 1397 صورت گرفت. 40 نفر بیمار تحت همودیالیز بهروش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت طی 6 جلسه، هر هفته 3 جلسه به مدت 30 دقیقه بر روی گروه آزمون صورت گرفت. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون بود. داده ها با استفاده از آزمون-های آنالیز واریانس یک طرفه، یومن ویتنی، تی مستقل، تی زوج و گرین هاوس و با نرم افزارSPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته ها، تاب آوری را در گروه آزمون به میزان بالا (05/11 + 61/71) و در گروه کنترل در حد متوسط (18/8 + 1/51) نشان داد. آزمون تی زوج بین گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله اختلاف معنیداری را نشان داد P<0/01 آزمون گرین هاوس با حذف اثر پیش آزمون بین گروه قبل، بعد و یکماه بعد از مداخله اختلاف معنیداری را نشان داد P<0/01 ،0/71=Eta طوری که 71 درصد تغییرات پس آزمون در اثر مداخله بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت موجب افزایش تابآوری بیماران همودیالیزی شد. لذا با توجه به اینکه بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان طولانی همودیالیز تغییرات چشمگیری در زندگی مثل کاهش کارایی و توانایی در انجام فعالیتها، خستگی منجر به انزوای اجتماعی، ناامیدی و تابآوری پایین را متحمل میشوند، باید میزان مراقبتهای پرستاری و همچنین آموزش به بیماران در راس اهداف قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ، تابآوری ، همودیالیز