ارزیابی ارگونومیکی کانکتور ست به محلول سرم جهت کنترل تنش ناحیه مچ پرستاران

مقدمه و هدف: پرستاری از مشاغلی است که به علت ماهیت کار فیزیکی و استرس شغلی بالا در معرض ریسک بالای خستگی و اختلالات اسکلتی و عضلانی می باشد. متصل کردن ست سرم به محلول های سرمی یکی از وظایف پرستاران می باشد که در هر شیفت کاری به صورت مکرر انجام می شود. هدف از انجام مطالعه ساخت و ارزیابی ارگونومیکی دستگاه متصل کننده ست سرم جهت کاهش تنش فیزیکی ناحیه دست پرستاران بود. روش کار: مطالعه از نوع تجربی و مداخله ای بین 12 نفر از پرستاران انجام شد. طراحی دستگاه متصل کننده ست سرم با نرم افزار solid work2019 انجام و نمونه اولیه ساخته شده و حالت متصل کردن سنتی با متصل کردن دستگاهی با ابزار ساخته شده با روش های الکترومیوگرافی، داینامومتر، زمانسنجی، ارزیابی پوسچر و مقیاس بورگ مورد ارزیابی قرار گرفت. و نتایج حالت متصل کردن سنتی با متصل کردن مکانیکی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: سطح فعالیت انقباضی عضلات مورد برسی شامل (باز کننده انگشتان، دوسر بازو، سه سر بازو، دلتوئید و خم کننده رادیال مچ) در دو حالت سنتی و دستگاهی از لحاض آماری تفاوت معنی داری داشت. در ارزیابی پوسچر امتیاز نهایی RULA برای حالت متصل کردن سنتی امتیاز نهایی 6 به 3 کاهش یافت. میانگین میزان درک پرستاران از سختی کار را در حالت متصل کردن سنتی از 5 به 2٫3 در حالت استفاده از دستگاه کاهش یافت. نتیجه گیری: سطح فعالیت انقباضی عضلات درهنگام متصل کردن با استفاده از دستگاه ساخته شده کمتر از حالت متصل کردن سنتی می باشد. هنچنین متصل کردن سنتی ست سرم از لحاض سختی کار درک شده نسبت به حالت دستگاهی با تلاش و سختی بیشتری انجام همراه است علاوه بر این پوسچر بدن در این حالت در محدوده خطر قرار می گرفت. بنابراین می توان از دستگاه متصل کننده ست سرم به عنوان یک وسیله ارگونومیک در بیمارستان ها جهت کاهش تنش وارده به دست پرستاران استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

ست سرم ، پرستار ، اختلال اسکلتی و عضلانی