نقش سلامت عمومی و فاکتورهای فردی و شغلی در پیش بینی شاخص توانایی کار شاغلین صنعت خودروسازی ایران

شاخص توانایی کار (WAI) یک ابزار معتبر برای ارزیابی ناتوانی های مربوط به کار در گروه های مختلف کاری است. عوامل مختلف شغلی و فاکتورهای فردی می توانند در شاخص توانایی موثر باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سلامت عمومی و فاکتورهای فردی و شغلی در WAI در میان کارگران ایرانی شاغل در صنایع خودرو سازی است. روش بررسی: پرسشنامه ها بین 377 نفر از کارگران عملیاتی و کارکنان دفتری شرکت های تولید خودرو و قطعات آن توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، روش آنالیز واریانس، تی تست و روش گام به گام رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. یافته ها: بین مقیاس های WAI و سلامت عمومی رابطه معنی داری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که عوامل روانشناختی و جسمانی سلامت عمومی، تاثیر قابل توجهی بر WAI داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سلامت عمومی تاثیر قابل توجهی بر WAI دارد. بنابراین، در مداخلات، بهبود عوامل روانی و فیزیکی مانند کاهش حجم کار و بهبود کیفیت خواب باید در نظر گرفته شود

کلیدواژه ها:

شاخص توانایی کار ، سلامت عمومی ، شاغلین صنعت خودروسازی