بهسازی قابهای بتنی با استفاده از انواع مهاربندیهای واگرای فولادی

امروزه مقاوم سازی ساختمان ها در برابر آسیب زلزله یک چالش واقعی محسوب می شود. بادبندها اعضا کششی وفشاری هستند که برای مقابله با نیروهای جانبی در نظرگرفته می شوند ومانع کج شدن اسکلت ساختمان درهنگام اعمال نیروی جانبی میگردند. سیستم بادبندی میتواند به طور موثر جهت بهسازی سازه های بتن آرمه موجود استفاده شوند. در سالهای اخیراستفاده از سیستم بادبند فلزی در سازه های بتنی به خصوص برای بهبود عملکرد سازههای بتن آرمه با شکل پذیری پایین گسترش یافته است. استفاده از سیستم بادبند فلزی در بهسازی سازه های بتن آرمه مزایای مختلفی دارد ازجمله آنها می توان به وزن کم اختصاص یافته به سازه، راحتی و اجرای سریع آنها و تطابق با معماری ساختمان ها اشاره کرد. محور اصلی این مقاله شناسایی نقاط ضعف سازه های موجود با سیستم مهاربندی واگرا در درگیری با زلزله می باشد. بادبندهای واگرا در صورت طراحی و اجرای صحیح دارای قابلیت بسیار خوب جذب انرژی و نیز شکل پذیری و سختی مناسب در درگیری با زلزله های قوی هستند و در تمامی آیین نامه های معتبرخارجی به عنوان یکی ازسیتمهای مناسب لرزه ای شناخته شده اند. در این گونه سیستم های سازه ای محل اتصال اعضای مهاربند بطور عمد در محل تلاقی تیر و ستون قرار نمی گیرند و قسمتی از تیر که بین محل اتصال بادبند و محل اتصال تیر به ستون، یا بین نقاط اتصال دو بادبند قرار دارد تیر پیوند نامیده میشود. مهمترین مزیت قاب های واگرا در طراحی سازه های مقاوم در برا بر زلزله ترکیب سختی مناسب، قابلیت شکل پذیری بالا و توانایی جذب و استهلاک انرژی ناشی از زلزله های قوی با تشکیل گسترده مفصل های پلاستیک می باشد.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، قاب بتنی ، مهاربندی واگرا ، فولادی