بازالتهای بالشی فیریک و آفیریک: بررسی میکروسکوپی وپتروگرافی گدازه های بالشی افیولیت ملانژ بافت- کرمان

گدازه های بالشی افیولیت ملانژ- بافت به اشکال کروی و تیوپی دیده میشوند. قطر بالشها از 0/5تا1/5متر متغیر است. فواصل بین بالشهاتوسط کلسیت و کلریت، به همراه زئولیت و نهشته های هیالوکلاستی پرشدهاست. بالشها غالبا دارای حفرات فراوان بیضوی و کروی شکل هستند که تمرکز آنها از مرکز بسمت حاشیه بالش افزایش مییابد و توسط کانیهای ثانویه مثل کلسیت، کلریت، کوارتز و اپیدوت پر شده اند. گدازه های بالشی به دو صورت فیریک و آفیریک بوده که درحاشیه انواع فیریک، فنوکریستهای پلاژیوکلاز حالت جریانی دارند و مابین آنها فنوکریستهای الیوین دگرسان شده و کلینوپیروکسنها قرار گرفتهاند. بررسیهای پتروگرافی وجود کانیهای آلبیت، اوژیت، الیوینهای ایدینگزیتی شده، کلریت، کلسیت، اپیدوت، زئولیت و اکسیدهای آهن را نشان میدهند. سایر بافتها شامل میکرولیتیک پورفیریتیک، اینترسرتال، اینترگرانولار و آمیگدالوئیدال می باشد. مورفولوژیهای بلوری حاصل از سردشدگی سریع در پلاژیوکلازها و پیروکسنها قابل مشاهده است. مطالعات میکروسکوپی، بی شک مهمترین بخش از تحقیقات زمین شناسی میباشند، چرا که آنچه طی بررسیهای میکروسکوپی، بدست می آید شامل: درجه بلوری، اندازه بلورها، شکل و نحوه قرار گرفتن دانه های سنگ نسبت به یکدیگر، همگی شواهدی از منشا و چگونگی تشکیل سنگ را ارائه میدهند. شرایط فیزیکی حاکم بر ماگما نیز، در حین سرد شدن و انجماد ماگما در درون زمین یافوران آن بر روی سطح زمین و تبلور، نقش مهمی را در ایجاد بافت نهایی سنگ ایفا می کند

کلیدواژه ها:

گدازه های بالشی ، بازالت های فیریک و آفیریک ، افیولیت ملانژ بافت ، پتروگرافی.