مدیریت ذکر و فکر با تکیه بر روش های فکر و ذکر در نهج البلاغه

با توجه به اینکه از طرفی ذکر بدون فکر عده بسیاری را به وادی صوفی گری در رهبانیت و از طرف دیگر عنایت به فکر بدون توجه به ذکر آدمیان را به سوی مادی گری کشانده است از آن رو بر آن شدیم تا در مقاله حاضر روش امام علی 7 را در مورد فکر و ذکر در برخی خطبه ها، نامه ها و حکمت های کتاب گرانسنگ نهج البلاغه بررسی نماییم.در نهایت آنچه در این تحقیق حاصل می آید روش هایی است که امام علی (ع) در فکر و ذکر از آن بهره می برد و هماهنگی و نزدیکی شیوه ها به هم به طوری می باشد که گویا در نظام پیوسته ای رو به سوی هدفی یکسان در حرکتند

کلیدواژه ها:

فکر ، ذکر ، نهج البلاغه ، انسان ، روش