رابطه شخصیت و رفتارهای تمرینی ورزش: نظریه خود‎تعیین‎کنندگی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه رگه‎های شخصیتی و خود‎تعیین‎کنندگی رفتارهای تمرینی ورزش بود. 450 دانشجو از دانشگاه های آزاد اسلامی منطقه هشت (236 زن و 214 نفر مرد) با دامنه سنی 18 تا 49 سال (میانگین 37/23، انحراف استاندارد 80/4) به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و به سیاهه پنج عاملی شخصیت نئو (کاستا و مک‎کری، 1992) و مقیاس انگیزش ورزشی (پلتیر، فرتیر و والرند، 1995) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که مولفه‎های انگیزش ورزش توسط رگه‎های شخصیتی قابل تبیین است. از بین رگه‎های شخصیت، گشودگی با تمام زیرمقیاس های انگیزش ورزش، رابطه مستقیم داشت. برون‎گردی با مولفه بی انگیزشی و وظیفه شناسی با مولفه انگیزش درونی برای موفقیت رابطه معنادار نداشتند. همچنین، نوروزگرایی با هویت پذیری و درون فکنی رابطه منفی و با بی انگیزشی ارتباط مثبت داشت.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، خود‎تعیین‎کنندگی ، انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، بی انگیزشی ، رفتارهای تمرینی