نقش خودنظم دهی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 383
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIPA-10-40_005
تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398
چکیده مقاله:
دراین پژوهش نقش پیش بینی کنندگی خودنظم دهی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره دبیرستان در یک نمونه تصادفی متشکل از 224 دانشآموز پسر شهر تهران با پرسشنامه های خودنظم دهی (میلر و براون، 1991)، سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (تورپ، کلارک و تیگز، 1953) و شاخص سازگاری اجتماعی کاول (1958) بررسی شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی استفاده شد. از بین زیر مقیاس های خودنظم دهی، تنها سه زیر مقیاس ارزشیابی اطلاعات، اجرای برنامه و دریافت اطلاعات، پیش بینی کننده معنادار سازگاری اجتماعی بودند. یافته ها نشان دادند نوجوانان برای تنظیم ارتباطهای سازشیافته با محیط اجتماعی خود بیشتر از تمامی ابعاد خودنظم دهی، نیازمند داشتن اطلاعات و تنظیم هدف برای برقراری ارتباط هستند. بدین ترتیب باید عاملیت، تاثیرگذاری و استقلال نوجوانان بیشتر مدنظر قرار گیرد و نگاه سنتی نسبت به تسلط خانواده و نقش محدودکننده آنان تعدیل شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهرام محمودی کهریز
دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه باقریان
استادیار دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری
استادیار دانشگاه شهید بهشتی