نقش خودنظم دهی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان
عنوان مقاله: نقش خودنظم دهی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان
شناسه ملی مقاله: JR_JIPA-10-40_005
منتشر شده در شماره 40 دوره 10 فصل در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_JIPA-10-40_005
منتشر شده در شماره 40 دوره 10 فصل در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
بهرام محمودی کهریز - دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه باقریان - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
بهرام محمودی کهریز - دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه باقریان - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
دراین پژوهش نقش پیش بینی کنندگی خودنظم دهی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره دبیرستان در یک نمونه تصادفی متشکل از 224 دانشآموز پسر شهر تهران با پرسشنامه های خودنظم دهی (میلر و براون، 1991)، سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (تورپ، کلارک و تیگز، 1953) و شاخص سازگاری اجتماعی کاول (1958) بررسی شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی استفاده شد. از بین زیر مقیاس های خودنظم دهی، تنها سه زیر مقیاس ارزشیابی اطلاعات، اجرای برنامه و دریافت اطلاعات، پیش بینی کننده معنادار سازگاری اجتماعی بودند. یافته ها نشان دادند نوجوانان برای تنظیم ارتباطهای سازشیافته با محیط اجتماعی خود بیشتر از تمامی ابعاد خودنظم دهی، نیازمند داشتن اطلاعات و تنظیم هدف برای برقراری ارتباط هستند. بدین ترتیب باید عاملیت، تاثیرگذاری و استقلال نوجوانان بیشتر مدنظر قرار گیرد و نگاه سنتی نسبت به تسلط خانواده و نقش محدودکننده آنان تعدیل شود.
کلمات کلیدی: خودنظم دهی, ارزشیابی اطلاعات, اجرای برنامه, دریافت اطلاعات, سازگاری اجتماعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/877494/