تاملات فلسفی در باب واقعیت و فضای مجازی در تعلیم و تربیت

فضای مجازی که واقعیت ندارد ولی واقعیت را می سازد. نیازمند فهم فلسفی با نگاه فرانگرانه و از بالا به پایین است تا از دید ابزارگرایانه رها شود. برای این منظور سوالاتی مطرح شده است تا در رسیدن به این فهم یاریگر ما باشد. سوالات پژوهش عبارتند از:1- چیستی واقعیت با توجه به فلسفه فناوری اطلاعات،2- چیستی فضای مجازی و نسبت آن با واقعیت و 3- اثرات فضای مجازی بر تعلیم و تربیت گسترش روزافزون فضای مجازی و سیطره همه گیر آن بر زندگی انسانها در کنار ابهام های بسیاری که کاربران در سطوح مختلف مواجه هستند امکان برنامه ریزی را با مشکل مواجه کرده است. بررسی فناوری اطلاعات به عنوان پدیده بشری از بعد فلسفی معرفت شناسانه یا هستی شناسانه می تواند راهگشای امکان برنامه ریزی در نحوه مواجه با فضای مجازی و فناوری اطلاعات باشد. از جهت معرفت شناسی وجود جهان قابل شناخت از طریق تفکر و افزایش دانش در کنار فرضیه های هستی شناسانه ای چون؛ جهان مرکب از اشیاء در تعامل باهم با الگوهای ثابت عینی که رابطه معنی دار چندگانه باهم دارند در کنار فرضیه هستی شناسانه به فناوری که معتقد است فناوری امکان تغییر، تولید و حذف برخی فرایندهای طبیعی و واقعیت را دارد. تعلیم وتربیت به عنوان محور اصلی آموزش انسانها خواسته و گاها ناخواسته در زیر سیطره فضای مجازی و فناوری اطلاعات قرار دارد .آنجا که از این فناوری دربحث آموزش و وسایل کمک آموزشی و حتی مدیریتی استفاده می کند تا استفاده از آن برای ایجاد برابری و عدالت آموزشی حتی انتقاد کردن به آنچه که به شکل سنتی ارائه می شود. پژوهش حاضر بررسی و تحلیل واقعیت و دنیای مجازی به شیوه تحلیل فلسفی و با استفاده از روش تحلیلی- استنتاجی پرداخته است. رویکردهای و دیدگاههای فلسفی را در ارتباط با فناوری اطلاعات، فضای مجازی و تعلیم تربیت را مدنظر قرار داده است. و به سیطره خواسته و ناخواسته فناوری اطلاعات و فضای مجازی بر سپهر تعلیم وتربیت اذعان دارد و خواهان نگاه مجدد به بحث فناوری در مباحث تعلیم و تربیت است.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، واقعیت ، فضای مجازی ، فناوراطلاعات ، تعلیم و تربیت