مطالعه استریولوژیک اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت کبد موش های بالغ ماده NMR به دنبال سمیت القا شده توسط نانو ذرات نقره

هدف: درطی سالیان اخیر نانوذرات نقره با اثرات شگرف ضدمیکروبی و استفاده گسترده در صنایع مختلف از پرکاربردترین نانوذرات می باشند. این امر ضرورت بررسی سلامت استفاده از این ذرات را افزایش می دهد. بررسی های انجام شده نشان داد این ذرات می توانند موجب سمیت در بافت های مختلف شده و در کبد نیز اثراتی را به عنوان مرکز سم زدایی القا کنند. از این رو ژل رویال با ترکیبات آنتی اکسیدانی موثر می تواند اثرات سمیت نانوذرات نقره را در بافت های مختلف بدن تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش نیز بررسی اثر حفاظتی ژل رویال بر کاهش اثرات سیتوتوکسیتی نانو ذرات نقره بر فعالیت آنزیم های کبدی و بافت کبد موش های NMRI می باشد.موادوروش ها: در این تحقیق 30 راس موش ماده بالغ NMRI با میانگین وزنی 3±30 گرم به طور تصادفی به 5 گروه: کنترل،شم، نانوذرات نقره (kg/ day / mg 500)، ژل رویال (mg/kg/day300) و نانوذرات نقره به همراه ژل رویال با دوزهای قبلی تقسیم و از طریق خوراکی (گاواژ) به مدت 35 روزتیمار شد.در پایان دوره، خون تمامی موش ها جهت آنالیز بیوشیمیایی گرفته شد و سپس بافت کبدی آن ها جهت مطالعات بافتی برداشته شد.داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها:در تیمار با نانوذرات نقره کاهش معنی داری در میانگین وزن نسبی کبد، میانگین حجم کل ورید مرکزی و تعداد سلول های هپاتوسیت و افزایش معنی داری در حجم سینوزوئیدها، حجم سلول های هپاتوسیت وحجم هسته سلول های هپاتوسیت نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (0/05˂P). همچنین در بررسی پارامتر های بیوشیمیایی نیز سطح سرمی MDA و آنزیم های کبدی ALT وAST در گروه های نانوذرات نقره نسبت به سایر گروه ها افزایش معنی داری مشاهده شد. در حالی که در سطوح آنتی اکسیدانی به روش FRAP کاهش معنی داری نشان داد.اکثر آسیب های کبدی القاء شده توسط نانوذرات- نقره، درگروه (نانو نقره+ژل رویال) در حد گروه کنترل بهبود یافت.نتیجه گیری: براساس این پژوهش به نظر می رسد ژل رویال می تواند با ترکیبات موثره موجود، قادربه کاهش آسیب های کبدی ناشی از نانوذرات نقره باشد و اثرات آن را تا حدودی بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

استریولوژی ، ژل رویال ، کبد ، موش NMRI ، نانوذرات نقره