سابقه وهدف: بیماری
ایدز یکی از بیماری های نو ظهور در عصر حاضر می باشد. ابتلا به این بیماری بر بسیاری از ابعاد زندگیمبتلایان اثر گذاشته و کیفیت زندگی آنها را تحت الشعاع قرار میدهد، به گونه ای که زندگی بیماران متحول شده و در جهتیمتفاوت از قبل قرار می گیرد.یکی از این ابعاد وضعیت گرایش به معنویت در این بیماران است. لذا این پژوهش با هدف توصیفبازتوانی معنوی
تجربه شده در بیماران مبتلا به
ایدز انجام شده است.روش بررسی :این پژوهش کیفی و بارویکرد پدیدارشناسی انجام شده است. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به
ایدز بودند که به مرکزبیماری های رفتاری استان اصفهان مراجعه کرده و بر اساس معیارهای تشخیصی، بیماری آن ها تایید شده و دارای پرونده فعال دراین مرکز بودند. مشارکت کنندگان شامل 13 بیمار بودند که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا اشباع اطلاعات انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه عمیق و بدون ساختار و روش جمع آوری داده ها میدانی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشکلایزی (Colaizzi) استفاده شد. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل متن مصاحبه ها مهمترین زیر مفهوم هایی که از آن استخراج شدامید،گرایش به مذهب،طلبعفو،تقویت ایمان، رستگاری و توسل بود که در نهایت تحت عنوان مفهوم اصلی
بازتوانی معنوی نامگذاری شد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد با وجود این که مبتلایان به
ایدز دامنه گسترده ای از مشکلات جسمی، روحی- روانی،اجتماعی را
تجربه کرده بودند لیکن ابتلا به
ایدز در برخی از مبتلایان به عنوان یک نیروی محرکه باعث گرایش آنها به سمتخدا، اعتقادات واعمال مذهبی ،فرایض دینی و در کل گرایش بیشتر به معنویت شده بود. در مراقبت از این بیماران علاوه بر تمرکزبر درمان این بیماران به سایر ابعاد زندگی مانند بعد معنوی باید توجه شود. لذا استفاده از مشاوران دینی، روحانیون، تشویق بهشرکت در مراسم مذهبی وآیین های دینی جهت بهبود ابعاد زندگی این بیماران ضروری به نظر می رسد.