بررسی تاثیر مداخلات توانبخشی زود هنگام بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به آفازی

مقدمه: آفازی یکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیک است که بر اساس شدت و نوع آسیب مغزی ایجاد شده ، بیماران بامشکلات جسمی ، روانی و اجتماعی مختلفی مواجه می شوند.این مشکلات می تواند به عنوان یک معیار مهم در ارزیابی سلامت،ابعاد مختلف کیفیت زندگی این بیماران را تحت تاثیر قرار دهد و این موضوع می تواند هزینه های سنگینی را بر فرد ،خانواده وجامعه آن ها تحمیل کند . با توجه به اهمیت مداخلات توانبخشی زودهنگام و به هنگام در بهبود مشکلات جسمی ، روانی واجتماعی در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی تاثیر مداخلات توانبخشی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به آفازی بپردازیم. روش جستجو :این مطالعه مروری سیستماتیک با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی megiran, sid ، pubmed ، google scholar با کلیدواژه های توانبخشی ، آفازی ، کیفیت زندگی و معادل انگلیسی آن ها طی سال های 2000 تا 2018 انجام شد.در این مطالعه از مقالات مداخله ای استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که مداخلات توانبخشی زودهنگام بر عملکردهای حسی،حرکتی و شناختی بیماران آفازی تاثیر مثبتدارد. در مجموع مطالعات انجام شده انواع روش های توانبخشی زودهنگام شامل:ماساژ عضلات دهانی و گفتاری،تمرین نامیدن،تمرین حافظه دیداری و شنیداری ،تمرینات شناختی و تمرینات سرد و گرم کردن بوده است.شروع تمرینات از حداقل 3 ماه پس ازشروع اختلال تا حداکثر 6 ماه پس از شروع اختلال در مطالعات مختلف بوده است.جهت بررسی کیفیت زندگی در این بیماران ازپرسشنامه های استاندارد استفاده شده که در این میان شروع تمرینات از حداقل 3 ماه پس از شروع اختلال ،تاثیرات معنادارتری درکیفیت زندگی داشته است.نتیجه گیری:نتایج تحقیقات مختلف گویای این است که مداخلات توانبخشی زودهنگام در افزایش کیفیت زندگی تاثیر مثبتدارد.از آن جایی که روش های دارویی بار مالی سنگینی را بر جامعه و خانواده تحمیل می کند و همچنین تاثیر کمتر مداخلاتدرمانی بعد از مدت زمان زیادی از شروع اختلال ،چنانچه بیمار و جامعه نسبت به تاثیر مداخلات زودهنگام آگاهی یابند و آن را بهکار ببرند گام موثری در بهبود کیفیت زندگی خود برداشته اند.

کلیدواژه ها:

آفازی ، کیفیت زندگی ، توانبخشی