تاثیر توانبخشی تنفسی بر افزایش کیفیت زندگی در سالمندان دارای اختلال پارکینسون

مقدمه: سیستم تنفسی به عنوان حیاتی ترین سیستم بدن نقش ویژه ای بر کفایت عملکرد بلع و گفتار دارد تا جایی کهاختلالات تنفسی به عنوان یکی از علل مهم مرگ و میر در سالمندان به حساب می آید. هماهنگی سیستم تنفس و بلع موجب بلعآسان و راحت می شود، همچنین هوای بازدم به عنوان منبع اولیه گفتار تاثیر زیادی بر کیفیت گفتار دارد. در بسیاری از اختلالاتمانند پارکینسون ، سیستم تنفس به علت ضعف و فلجی عضلات تنفسی مختل می شود و متعاقبا بر کیفیت عملکرد بلع و گفتاراثر منفی می گذارد. تمامی این مشکلات می تواند ابعاد مختلف کیفیت زندگی این بیماران را به عنوان یک شاخص مهم در ارزیابیسلامت تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به این موارد، در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی تاثیر مداخلات توانبخشی تنفسی برافزایش کیفیت زندگی در سالمندان دارای اختلال پارکینسون بپردازیم. روش کار: این مطالعه مروری سیستماتیک با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی magiran ،pub med ،google scholar و science direct با کلیدواژه های توانبخشی تنفسی، کیفت زندگی، پارکینسون و معادل های انگلیسی آن ها بدون محدودیت زمانی انجام شد. در این مطالعه از مقالات مداخله ای بهره گرفته شده است.یافته ها : یافته ها نشان داد که توانبخشی تنفسی با افزایش تون عضلانی عضلات تنفسی همراه است. در مجموع مطالعاتی کهانجام شده انواع روش های توانبخشی تنفسی شامل: ماساژ عضلات بین دنده ای خارجی، ماساژ عضلات دیافراگم، فوت کردن وماساژ قفسه سینه بوده است. طول مدت تمرینات از حداقل 2 ماه تا حداکثر 6 ماه در مطالعات مختلف متفاوت بوده است. جهتبررسی کیفیت زندگی در این بیماران از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده که در این میان تمرین فوت کردن باعث افزایشمعنا داری در کیفیت زندگی نشده است.نتیجه گیری: نتایج تحقیقات مختلف گویای این است که توانبخشی تنفسی در افزایش کیفیت زندگی تاثیر مثبت دارد. از آنجایی کهروش های دارویی بار مالی سنگینی را به جامعه و خانواده تحمیل می کند و عوارضی را در پی دارد. چنانچه بیمار و جامعه نسبت به تاثیرتوانبخشی تنفسی آگاهی پیدا کند و آن را بکار ببندند قطعا گام موثری در افزایش کیفیت زندگی خود برداشته اند.

کلیدواژه ها:

توانبخشی تنفسی ، کیفیت زندگی ، پارکینسون