چکیده مقاله راهبردهایی برای توانبخشی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
سابقه و هدف:مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مزمن مغزواعصاب در بزرگسالان جوان است و مانند هربیماری مزمندیگر،کیفیت زندگی فردرا تحت تاثیرقرارمیدهد.لذا این مطالعه باهدف بررسی راهبردهایی برای بهبودکیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه با جستجوی مقالات در موتورهای جستجوگر،سایت ها وپایگاه های اطلاعاتی معتبر علمی Google ،SIDPubMed،Sciencedirect،researchgate،Scholar باکلیدواژه های مولتیپل اسکلروزیس،کیفیت زندگی،ام اس و
توانبخشی به زبان فارسی و انگلیسی انجام گرفت. از میان مقالات یافت شده 34 مقاله مرتبط با موضوع که در طی سال های 2000 تا 2018 چاپ شده بودند موردبررسی قرار گرفتند.دراین مطالعه ازمقالات نیمه تجربی،توصیفی، مداخله ای وکارآزمایی بالینی استفاده شده است.یافته ها:نتایج مطالعات مختلف نشان دادکه طول دوره ی بیماری و وضعیت ناتوانی فرد برسطح
کیفیت زندگی وی تاثیرگذار است. عواملیمانندادراک بیماری وتیپ شخصیتی D در پیش بینی
کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس نقش تعیین کننده ای دارد. روش Dohsa_hou بعنوان روش توانیخشی روانی،روشی موثر برای ارتقاکیفیت زندگی این بیماران می باشد. راهکارهایی مانند درمانگری چندوجهی لازاروس،آبدرمانی،تمرینات هوازی منظم درکنار حمایتهای اجتماعی و روانی،تمرینات بیوفیدبک و درمانی وتمرینات تعادلی میتوانند درکاهشناتوانی جسمانی وافزایش سلامت بیماران
ام اس تاثیر مثبت گذاشته و
کیفیت زندگی این افراد را ارتقادهند. از برنامه های آموزشیمانندمدیریت استرس به روش شناختی-رفتاری، خود مدیریتی وکنترل خودمیتوان برای افزایش سلامت روان و
کیفیت زندگی بیماران دچارمولتیپل اسکلروزیس استفاده نمود. طبق نتایج برخی مطالعات؛ ژورنالینگ و برون ریزی احساسات به صورت نوشتن،اضطراب واسترس بیمارراکاهش داده و درنتیجه میتواند نقش بسیار مفیدی در بهبود
کیفیت زندگی بیماران
ام اس ایفاکند.نتیجه گیری:ازآنجایی که بیماری
ام اس منجر به بروز علائم وسیعی در زمینه جسمی-روانی میشود و با توجه به اینکه هرچه مدت زمانکمتری از بیماری گذشته باشد فرد بیمار از
کیفیت زندگی بالاتری برخوردار است بنابراین پرستاران ومتخصصان مراکز بالینی می توانندباشناسایی گروه های پرخطر ازگسترش علائم این بیماری و انزوای این گروه از بیماران جلوگیری کنند و با ارائه مداخلات حمایتی مناسب درجهت ارتقای
کیفیت زندگی اقدام نمایند.