ضرورت ارزیابی ابزاری زودهنگام اختلالات گفتارو زبان در بیماران مبتلا به پارکینسون

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 387

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCMED01_010

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف مطالعه : ارزیابی های مختلف ابزاری و ادراکی که در اختیار گفتار درمان وجود دارد متاثر از مکانیسم های گفتارشامل آواسازی، تولید، تنفس و تشدید هستند این ارزیابی ها روند تحقیق را تسهیل کرده و توانایی سنجش بازده درمانی را افزایشمی دهد که خود به تنهایی به علت تاثیر اختلالات گفتار و زبان در کیفیت زندگی افراد مبتلا امری ضروری است . تفاوت درشاخص های گفتاری را میتوان از طریق ارزیابی ابزاری و بوسیله پارامترهای آکوستیکی نیز موردبررسی قرارداد. آشفتگی در سیستمتولید گفتار، سرعت لرزش تارهای صوتی را تحت تاثیر قرار میدهد که باعث تغییر در فرکانس پایه صدا میشود که پارامتر اصلیآنالیز آکوستیک است. درواقع ارزیابی های آکوستیکی، با استفاده از نرمافزارهای مرتبط، به تحلیل سیگنال های گفتاری پرداخته وهریک از زیرسامانه های گفتاری را به دقت موردبررسی قرار می دهند؛ به این ترتیب با استفاده از تحلیل های آکوستیکی می توان بهوجود هرگونه تغییر در زیرسامانه های گفتاری پی برد لذا آسیب در این مکانیسم ها در ارزیابی های آکوستیک نمودار می گردد.روش اجرا: موضوع مورد مطالعه با استفاده از بررسی کلید واژه های مورد نظر در سامانه های اطلاعاتی scopus ،pubmed,google scholar جهت دریافت اطلاعات بررسی گردید. نتایج : شاخص های آکوستیکی رابطه تنگاتنگی با حرکت اندام های گفتاری دارند و در بیماریهای نورولوژیک منجملهپارکینسون حرکت اندامهای گفتاری تحت تاثیر قرار می گیرد و باعث ایجاد شدت های مختلف گفتار فلجی در افراد مبتلا می گرددلذا از موارد مهم در پژوهش ها، بررسی دقیق گفتار و زبان از طریق ارزیابی های ادراکی و اختلالات حرکتی گفتار یا گفتار فلجی دربیماری های نورولوژیک است.نتیجه گیری : ارزیابی و درمان زودهنگام اختلالات گفتاروزبان در بیماری های نورولوژیک من جمله پارکینسون که وجوداختلالات حرکتی گفتار از ویژگی های برجسته آن می باشد، امری بدیهی است که در صورت انجام چنین مداخلاتی کیفیتزندگی افراد مبتلا به طور چشم گیری افزایش می یابد . این امر از طریق مداخلات بین رشته ای که آسیب شناس گفتار و زبان ازاعضای اصلی آن می باشد ممکن است.

نویسندگان

فاطمه اژدرزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

مجید سلطانی

دکترای تخصصی گفتاردرمانی، عضو مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، عضو گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

نگین مرادی

دکترای تخصصی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران

معصومه حسینی

کارشناس ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران