نقش معدنکاری پایدار در پایداری سکونتگاه های روستایی

معدنکاری، علاوه بر تامین بخشی از نیازهای انسانی، سبب بروز ناپایداریها و مشکلات فراوان برای ساکنان مجاور شده و اثرات مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قابل توجهی را در محیط های اطراف خود به دنبال دارد که بیانگر ارتباط معدنکاری با توسعه پایدار میباشد؛ به دلیل مشکلات ایجاد شده توسط معدنکاری که بدون توجه به جوامع و محیط های اطراف صورت میگیرد و همچنین به دلیل محدودیت منابع طبیعی، توسعه پایدار به عنوان یک نیاز وارد بخش معدنکاری گردید. ایران جزء کشورهای با پتانسیل خوب معدنی است که بسیاری از این معادن در محیطهای روستایی واقع شده و در حال حاضر تعدادی از آنها در حال بهره برداری است. با توجه به مطالعات موجود، استخراج معادن هرچند در ابتدای مسیر توانستند منجر به توسعه شوند ولی بر اثر بی توجهی به مسائل زیست محیطی و تبعات اجتماعی و نگاه صرفا اقتصادی، مشکلاتی را ایجاد نمود؛ لذا توجه به این بخش میتواند مسیر توسعه را هموار سازد. هدف این مقاله پرداختن به معدنکاری پایدار و نقش آن در پایداری سکونتگاه های روستایی است. پایداری هر روستا در گرو پویایی و دوام اقتصادی آن است که میتوانیم از ظرفیتهای موجود در روستاها همچون معدن استفاده کنیم. تنوع بخشی به اقتصاد روستاها، موجب کاهش آسیب پذیری خانوارهای روستایی میشود و انعطاف پذیری آنها را در مقابل شوکها بهبود میدهد. معادن در کنار اثرات مثبتی که میتوانند داشته باشند، اثرات منفی نیز همچون آلودگیهای زیست محیطی و کاهش سطح اراضی باغی و زراعی و منازعات محلی به همراه دارند که با معدنکاری پایدار در کنار معدنکاری سبز و معدنکاری مسئولیت پذیر میتوانیم از اثرات منفی کاسته و به پایداری برسیم.

کلیدواژه ها:

معدن کاری پایدار ، توسعه پایدار روستایی ، اثرات معادن ، معدنکاری سبز ، معدنکاری مسئولیت پذیر