بررسی حکمروایی خوب شهری در محله های شهری با استفاده از مدل TOPSIS ( نمونه مورد مطالعه : شهرستان بوکان )

در حال حاضر اثربخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت شهری، حکمروایی خوب شهری می باشد. حکمروایی خوب شهری ساختار جدیدی در فرایند مدیریت شهر هاست که اشکال سنتی و متمرکز مدیریتی در شهرها را دگرگون و مبانی نظری آن را به چالش کشیده است. رهاورد جدید این رویکرد در یکپارچگی جامعه شهروندی، مدیریت شهری و بخش های خصوصی برای رویارویی با مسائل موجود در شهرهاست. این رویکرد جدید با تمامی دستاورد های مثبت خود در مبحث مدیریت شهرها خود یک اصل گمشده در فرایند مدیریت شهری کشورهای در حال توسعه و به خصوص کشور ما بحساب می آید. چراکه هنوز شاخص ها و مولفه های آن و لزوم نهادینه سازی و بستر سازی شرایط این رویکرد نوین با توجه به این شاخص ها و مولفه های امری ناشناخته بوده و مورد غفلت واقع شده است. این امر و لزوم پرداخت به آن وقتی ضروری می نماید که برخلاف رویکردهای انعطاف مند، مردمی و مشارکتی حاکم بر فرایند حکمروایی خوب شهری، در کشور ما فرایند مدیریت شهری از تمرکز گرایی در امور، غیر مشارکتی بودن، عدم کارایی، عدم شفافیت و داشتن نگرش های بالا به پایین به عنوان ضعف های درون سازمانی همزمان با رشد شتابان شهرنشینی و شهرگرایی و کمبود منابع و امکانات و عدم انعطاف و پاسخگویی به این مسائل به عنوان چالش های برون سازمانی رنج می برد. این پژوهش در صدد است تا چالش موجود در خصوص مفهوم حکمروایی شهری را در محلات شهر بوکان بررسی نماید. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی با تاکید بوده جامع نگری بر و جمع آوری اطلاعات به صورت پیمایشی صورت گرفته است. در این پژوهش از بین شاخص های حکمروایی شهری، شاخص مشارکت، شفافیت، قانون مداری، پاسخگویی، عدالت محوری، مسئولیت پذیری، کارایی و اثربخشی و اجماع محوری انتخاب و با استفاده از نظرات کارشناسان به هریک از شاخص ها امتیاز داده شده و از تکنیک TOPSIS برای بررسی هریک از محلات از نظر حکمروایی خوب شهری پرداخته شده است. و نتایج حاصل از پژوهش برپایه مدل تاپسیس حاکی از آن است محلات جنوب و مرکزشهر با 20 / 0 درصد دارای حکمروایی خوب ومحلات شمال شهر با 38 / 0 درصد دارای حکمروایی متوسط و محلات شرق و غرب شهر با 42 / 0 درصددارای حکمروایی ضعیف هستند

کلیدواژه ها:

حکمرانی ، حکمرانی شهری ، روش TOPSIS ، شهرستان بوکان