امکان سنجی توسعه گردشگری مذهبی با تاکید بر مراسم های آیینی مطالعه موردی: شهرستان زنجان

گردشگری به عنوان یک پدیده پر رونق و جریانی پویا، دائما در حال توسعه و گسترش است. یکی از مهم ترین انواع گردشگری، گردشگری مذهبی است که ریشه در اعتقادات و باورهای دینی- مذهبی مردم دارد، این نوع گردشگری نه تنها شامل حضور در مکان های مذهبی از جمله خانه خدا می شود، بلکه انگیزه هایی چون حضور در عزاداری ها، جشن ها و کنفرانس های مذهبی را نیز در بر می گیرد. تحقیق حاضر نیز محدودیت ها و ظرفیت های توسعه گردشگری مذهبی شهر زنجان را با تاکید بر مراسم های آیینی مورد بررسی قرار داده است. هدف تحقیق حاضر شناخت مهم ترین موانع و محدودیت های توسعه گردشگری مذهبی شهر زنجان و ارائه الگویی مناسب جهت جذب و نگهداشت گردشگران این شهر است. نوع تحقیق توسعه ای- کاربردی و روش تحقیق نیز توصیفی- تحلیلی است، نحوه گردآوری داده ها به دو شیوه اسنادی(کتب، مقالات و اسناد فرادستی) و میدانی(پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) بوده که جهت اولویت بندی مهم ترین نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید، پرسشنامه در قالب دو دسته مردم و مسئولین تهیه و توزیع گردید، سطح روایی پرسشنامه با توجه به نظر نخبگان و صاحب نظران سنجیده شد و ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مردم و مسئولین به ترتیب0/76 و 0/81بوده است، نتایج تحقیق بیانگر آن است که مولفه نامناسب بودن و عدم کفایت تسهیلات بهداشتی، رفاهی و تجهیزات وزنی اقامتی با میانگین 4/8 و وزن نسبی0/24 در اولویت اول قرار گرفته همچنین عدم ارائه بسته های گردشگری مجزا و متنوع با وزن نسبی0/235 و عدم وجود برنامه های از پیش تنظیم شده در زمینه گسترش گردشگری مذهبی با میانگین وزن 4/2 و وزن نسبی 0/22 در اولویت های بعدی قرار داشته اند، جهت ارائه یک الگوی یکپارچه جهت توسعه گردشگری، مدل چرخه ای دمینگ ارائه شده است که شامل چهار مرحله طراحی و برنامه ریزی، اجرا، بازرسی، کنترل و اقدام اصلاحی می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری مذهبی ، مراسم آیینی ، زنجان