بررسی رابطه بین سرمایه های روانشناختی و رضایت شغلی در کارکنان اداره امور مالیاتی استان سیستان و بلوچستان

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی با رضایت شغلی کارکنان اداره امور مالیاتی استان سیستان و بلوچستان انجام گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن تمامی کارکنان امور مالیاتی استان سیستان و بلوچستان (286 نفر) در سال 1397 بود که از این جامعه آماری 104 نفر به روش خوشهای چند مرحله ای و برمنبای فرمول کوکران انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت شغلی و پرسشنامه سرمایه روانشناختی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام در 18spss- انجام شد نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری بین سرمایه های روانشناختی و رضایت شغلی کارکنان وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارامدی و امیدواری توانستند به ترتیب 31/0 و 21/ 0 درصد از رضایت شغلی کارکنان را پیش بینی کند. طبق یافته های به دست آمده می توان گفت که سرمایه های روانشناختی پیش بینی کننده های مهمی برای رضایت شغلی کارکنان هستند؛ بنابراین باید با آموزش های مناسب، سرمایه های روانشناختی کارکنان را بهبود بخشید تا منجر به افزایش رضایت شغلی آنان شود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، سرمایه های روانشناختی ، اداره امور مالیاتی