مکان یابی مراکز بهداشتی – درمانی در کلانشهرها با توجه به مخاطرات محیطی با استفاده از آنالیزهای مکانی، زمین آمار و منطق فازی(مورد مطالعه: منطقه دو تهران)

رشد سریع شهرنشینی در کشورهای درحال توسعه، گسترش کالبدی شهرها و عدم توانایی مالی و فنی دولت ها در ارائه خدمات، باعث توزیع ناعادلانه خدمات شهری مخصوصا خدمات درمانی گشته است. بنابراین مکان یابی بهینه کاربری های حساس و اصلی با در نظر گرفتن به فاکتورهای تاثیرگذار، ضروری است. با وجود خصیصه فضایی مکان یابی و تعدد و تضاد معیارهای موثر در امر مکان یابی کاربری خدمات بهداشتی- درمانی، ترکیب قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیای و تحلیل چند معیاری امری ضروری می باشد. در این تحقیق ابتدا توزیع فضایی مراکز خدمات درمانی منطقه دو تهران از دیدگاه شاخص های تاثیرگذار شهری و مخاطرات محیطی بررسی شده است و با همپوشانی معیارهای تاثیرگذار برای یافتن بهترین مناطق جهت ایجاد کاربری های بهداشتی- درمانی پرداخته است و در ادامه نقشه معیارها با استفاده از توابع تحلیلی در GIS به روش FUZZY تهیه گردید و وزن دهی به معیارها با نرم افزار آماری Expert Choice و روشAHP انجام شد. با توجه به نقشه تناسب، همپوشانی معیارها براساس وزن های بدست آمده در محیط ARCGIS انجام گردید و در نهایت پیشنهاداتی جهت تعیین محل های مناسب برای احداث مراکز درمانی با توجه به مخاطرات محیطی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، مراکز بهداشتی و درمانی ، مخاطرات محیطی ، آنالیزهای مکانی ، زمین آمار ، منطق فازی