نقش محلول پاشی کودهای میکروالمنت در افزایش عملکرد آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی کودهای میکروالمنتبر روی عملکرد آفتابگردان، آزمایشی طی سال های 87 و 88 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی میانه با استفاده از 6 تیمار کودی شامل تیمار اول: فوسامکو(ازت 10 % ، منیزیم 1900ppm، روی 200ppm، فسفات 4/4% ، منگنز 1400ppm، آهن 80ppm، پتاسیم 7% ، مس 1100ppm، مولیبدن 30ppm ) با غلظت یک لیتر در هکتار تیمار دوم با فوسین آهن 7/7 تیمار سوم فوسین روی ( 70 %) یکلیتر در هکتار، تیمار چهارم فوسین منگنز ( 30 %) دولیتر در هکتار، تیمار پنجم فوسین بر (15%) 3/5 لیتر در هکتار و تیمار ششم شاهد (بدون مصرف کود مایع) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. زمان محلول پاشی در دو نوبت 4 برگی و قبل از گلدهی صورتگرفت.در این تحقیقصفاتیچون اندازه برگ، ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته، اندازه متوسط طبق ها، وزن طبق در بوته و ماده خشک با استفاده از 10 نمونه از هر پلات و عملکرد در پلات اندازه گیریشد. نتایج تجزیه واریانس تیمارهای کودی از لحاظ صفات فوق نشان داد اختلافبین تیمارها از لحاظ تعداد طبق،وزن طبق و عملکرد معنی دار بود بدین معنی که انواع کودهای میکروالمنت بر روی عملکرد و اجزای عملکرد تاثیر متفاوتداشته اند. مقایسه میانگین تیمارها از لحاظ صفاتی چون تعداد طبق و وزن طبق در واحد تکبوته و عملکرد کرت به روش دانکن نشان داد مصرفانواع میکروالمنتها نسبت به شاهد (عدم مصرف) باعثافزایشعملکرد بطور معنی دار شده استکه می توان اظهار نمود افزایشعملکرد آفتابگردان با مصرفمیکروالمنتناشی از افزایش وزن طبق و تعداد طبق در بوته ممکن شده استو بیشترین عملکرد از تیمارهای محلول پاشی روی و آهن حاصل گردید که نسبتبه سایر تیمارهای کودی اختلافمعنی دار داشت و نسبت به شاهد (عدم مصرفمیکروالمنت) افزایش معادل 6 تن در هکتار را نشان داده بود