شیوه های نوین معماری دیجیتال (پارامتریک) با بهره گیری از الگوهای معماری ایرانی- اسلامی (نقوش هندسی )

هنر استفاده از هندسه و نقوش هندسی در هنر و معماری ایران سابقه ای طولانی دارد. که تنوع طرحمایه های های هندسی قبل از دوران اسلامی شامل انواع نقوش هندسی گیاهی و انسانی و جانوری ، میباشد . (اشکال 4-3-2-1) هنر ایرانی – اسلامی از (نیمه اول قرن پنجم ه .ق) با تاسیس سلسله سلجوقیان، آغازشده ، هنر اسلامی در عرصه های مختلف بکار رفته ، که شاخص ترین این هنرها تا به امروز ، معماری با تزئینات (داخلی و خارجی) با اصول هندسی بوده . (شکل 4 -3 ) (هندسه در قدیم، علم اندازه گرفتن زمین بوده،) اما امروزه هندسه را علمی می دانند که از شکل ها، زوایا و اندازه آن ها، خواص هر یک و روابط آن ها با یکدیگر گفتگو می کند هندسه، تعاریف و کاربردهای متفاوتی دارد. دو موضوع در اینجا مورد توجه است. نقوش هندسی و هندسه نقوش نقوش مایه اصلی یک اثر هنری است که می تواند از یک عنصریا ترکیبی از عناصر مختلف پدید آید. نقوش در ترکیب بندی های گوناگون قرار می گیرند و دارای ویژگی های خاصی می باشند . پرسش اصلی این پژوهش ، شناخت این هنر متعالی . و کاربرد آن در معماری نو ظهور معاصر، معماری دیجیتال (پارامتریک) میباشد . در طول تاریخ طراحی، پارامتریک به صورت گسترده ای در معماری استفاده شده اند. حتی پیش از آنکه مفهوم الگوریتم با کامپیوتر پیوند بخورد دستورالعملها و قواعدی در معماری وجود داشته اند ،که در واقع همان الگوریتم ها بوده اند. در معماری ایرانی –اسلامی نیز نقوش هندسی دارای نظم و الگوریتم بوده اند (شکل -5)که از طربق ذهن انسان و با استفاده از قواعد هندسی و منطق ریاضی بوجود می آید. در این مقاله تلاش گردید با به کارگیری الگوهای معماری ایرانی-اسلامی در معماری دیجیتال (پارامتریک)، ارائه جدیدی صورت گیرد. به عنوان روشی نوین برای معماران ، برای روشن شدن موضوع . تحقیق از روش های کیفی و کتابخانه ای و مشاهده بهره گرفته شده است .

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی - اسلامی ، هندسه و نقوش هندسی ، معماری دیجیتال (پارامتریک ) ، الگوها