تاثیر سطوح متفاوت سولفات روی به رقیق کننده منی بر کیفیت اسپرم قوچ نژادفراهانی پس از انجماد-ذوب

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیق کننده ی منی بر ویژگی های حیاتی اسپرم پس از انجماد-ذوب در قوچ بود. مواد و روش‫ها:  اسپرم گیری از پنج راس قوچ نژاد فراهانی (با میانگین سنی 5/0±3 سال و وزن 5±60 کیلوگرم)، هفته ای دو بار انجام شد. منی از قوچ ها توسط واژن مصنوعی جمع آوری شده و سپس برای جلوگیری از اثرات فردی هر قوچ، نمونه ها با هم مخلوط شدند. نمونه های اسپرم (در پنج تکرار) به‫طور تصادفی به چهار گروه (سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول سولفات روی) تقسیم شدند، که به‫هر فالکون مقدار رقیق کننده ی مورد نظر افزوده شد و با سولفات روی و تریس مخلوط شده و جهت انجام مراحل فریز آماده سازی شدند. نمونه ها در پایوت های نیم میلی لیتری و در شرایط هم دما و دمای 37 درجه ی سانتی گراد با نمونه ها نگه‫داری و در این شرایط پر و منجمد شدند. نمونه های اسپرم بعد از یخ‫گشایی از نظر ویژگی‫های: تحرک، تحرک پیشرونده، زنده مانی (تست ائوزین– نگروزین)، یکپارچگی غشای اسپرم ( هاست) و ریخت شناسی اسپرم ها (تست هانکوک) بررسی شدند. نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در درصد تحرک و یکپارچگی غشای اسپرم در محیط های دارای سولفات روی با گروه شاهد مشاهده نشد. تیمار 50 میکرومول سولفات روی سطح معنی داری بیشتری در درصد تحرک پیشرونده در مقایسه با گروه شاهد از خود نشان داد) 05/0p˂). از نظر افزایش درصد زنده مانی، سطح دارای 100 میکرومول سولفات روی در مقایسه با سطوح دارای 50 و150 میکرومول سولفات روی، اختلاف معنی داری داشتند) 05/0p˂). نتیجه‫گیری: استفاده از سولفات روی در رقیق کننده ی منی قوچ احتمالا می تواند سبب بهبود برخی فراسنجه های اسپرم بعد از فرایند انجماد-ذوب شد.  

کلیدواژه ها:

سولفات روی ، قوچ ، اسپرم ، رقیق کننده