ارزیابی عملکرد، درصد اسانس و شاخص های سودمندی در کشت مخلوط ردیفی شنبلیله و مرزه

به منظور بررسی اثر الگوهای مختلف کشت بر عملکرد و اسانس شنبلیله و مرزه در کشت مخلوط و همچنین ارزیابی سودمندی زراعی و اقتصادی آن، آزمایش مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل الگوهای کشت با نسبت های 1:1، 2:1، 1:2، 2:2، 3:1، 1:3 (مرزه : شنبلیله) و کشت خالص شنبلیله و مرزه بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه شنبلیله در کشت خالص به طور معنی داری بیش تر از تیمارهای کشت مخلوط بود. بیشترین درصد پروتئین دانه شنبلیله، عملکرد زیست توده مرزه، درصد اسانس و عملکرد اسانس مرزه از کشت 50 درصد مرزه+ 50 درصد شنبلیله حاصل شد. بالاترین عملکرد اسانس شنبلیله مربوط به کشت خالص بود که اختلاف معنی داری با کشت مخلوط با الگوی کشت 25 درصد مرزه+ 75 درصد شنبلیله نداشت. در بین تیمارهای کشت مخلوط، بیشترین مقدار سودمندی کشت مخلوط (29/1) از الگوی کشت 25 درصد مرزه+ 75 درصد شنبلیله به دست آمد. بالاترین نسبت برابری زمین (94/1) در کشت 50 درصد مرزه+ 50 درصد شنبلیله بود که نشان-دهنده 94 درصد افزایش سودمندی زراعی نسبت به کشت خالص است. با توجه به عملکرد و شاخص های سودمندی زراعی و اقتصادی محاسبه شده به نظر می رسد که الگوی کشت 50 درصد مرزه+ 50 درصد شنبلیله می تواند در افزایش درآمد اقتصادی و بهره وری استفاده از زمین های کشاورزی به طور قابل ملاحظه ای موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بهره وری سیستم ، پروتئین دانه ، زیست توده ، عملکرد ، متابولیت های ثانویه