بررسی تاثیر عصاره آبی گیاه شکر تیغال بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی دوغ

در این مطالعه تاثیر کاربرد عصاره آبی گیاه شکر تیغال در غلظت های مختلف (0/25 و 0/5 و 0/75 و 1% حجمی/حجمی) بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی دوغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که استفاده از عصاره آبی گیاه شکر تیغال تا غلظت 1 % تاثیر معناداری بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی نمونه دوغ (اسیدیته، pH) نداشت (P<0/05) اما ویژگی های حسی را تحت تاثیر قرار داد. همچنین بررسی تاثیر عصاره آبی گیاه بر ویژگی های میکروبی حاکی از کاهش معنادار کلی فرم و کپک و مخمر با افزایش غلظت تا 0.75 % بود (P> 0/05) اما تاثیر افزایش غلظت تا 1 % بر ویژگی های میکروبی معنادار گزارش نشد (P<0/05). با توجه به تاثیر منفی افزایش غلظت عصاره آبی گیاه شکرتیغال بر ویژگی های حسی نمونه دوغ، در عین حال تاثیر معنادار عصاره فوق بر ویژگی های میکروبی نمونه بهترین غلظت جهت دستیابی به محصولی با بهترین ویژگی های حسی و بالاترین کیفیت میکروبی نمونه دوغ حاوی 0/5% عصاره آبی گیاه شکر تیغال تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

شکر تیغال ، ویژگی های میکروبی ، ویژگی های حسی ، دوغ