بررسی وجوه افتراق و اشتراکات فضایی و کالبدی کاروانسراهای دوره صفوی (نمونه های موردی: کاروانسرای ینگی امام، کاروانسرای شاه عباسی کرج)
محل انتشار: چهارمین همایش ملی معماری و شهر پایدار
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 560
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCSAC04_065
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398
چکیده مقاله:
مورخان ایران را خاستگاه کاروانسرا می دانند. کاروانسراها یکی از ارزشمندترین آثار معماری به جای مانده از روزگاران کهن هستند که برای اهداف ارتباطی، امنیتی و بازرگانی بنا نهاده شدند و به مرور زمان به بخشی از فرهنگ و تاریخ این مرز و بوم تبدیل شدند. کاروانسراها برای استراحت و اسکان موقت مسافران در کنار راه های اصلی ایجاد می شدند که با گذر زمان، تغییر راه ها و تغییر سیستم حمل و نقل رونق خود را از دست داده و به رغم ارزش های معماری، تاریخی، فرهنگی و گردشگری که دارند، غالبا به متروکه تبدیل شده اند. عصر صفوی دوره شکوفایی ساخت کاروانسرا است و با توجه به اهمیت و تعداد بالای کاروانسراهای این دوره بررسی فضایی و کالبدی این بناها امری ضروری است. بررسی و یافتن مصادیقی که در شکل گیری این بناها موثر بودند از اهداف اصلی این پژوهش به شمار می رود. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و به صورت کیفی صورت گرفته است.
نویسندگان
فاطمه علی نواز
دانشجوی کارشناسی - ناپیوسته معماری دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی
عادل عابدین زاده شیخ
استاد دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی