شهر الکترونیک و نقش آن در مدیریت تقاضای سفر، نمونه موردی: شهر ارومیه

سفر یکی از وجوه مهم زندگی بشر بوده و از مهم ترین فعالیت های ادواری (یا غیر ادواری) محسوب می شود. به همین دلیل، طی سالیان دراز، شیوه های مختلفی برای تامین این نیاز جوامع ابداع شده است. معمولا هدف از سفر، جابجایی انسان یا کالا می باشد، اما اگر شرایطی تامین شود که نیازها بدون انجام سفر برآورده گردد، بدیهی است که از میزان جابجایی کاسته خواهد شد. امروزه رشد روزافزون شهرنشینی همراه با پیچیده تر شدن مسائل و مشکلات شهری، از جمله گسترش کالبدی آنها تقاضا برای سفرهای شهری را با مشکلات متعددی روبرو ساخته است. مدیریت تقاضای حمل و نقل یکی از راهکارهای موثر برای جلوگیری از افزایش بی رویه تقاضا و کنترل هرچه بهتر آن است. در عصر حاضر فناوری اطلاعات مهم ترین ابزار برای مدیریت صحیح کلیه واحدهای اقتصادی، اجتماعی و... محسوب می گردد . که استفاده از آن را می توان یکی از روش های کاهش تقاضای سفر قلمداد نمود. شهر الکترونیکی بر اساس اصول و مبانی پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل گرفته و به عنوان یکی از کاربردهای این فناوری در حال توسعه است. بنابراین به منظور حل مشکلات و معضلات به وجود آمده این پژوهش درصدد مطالعه کاربرد موثر فناوری اطلاعات و ارتباطات در راستای کاهش تقاضای سفرهای شهری می باشد. همچنین دورکاری به عنوان یکی از ارکان شهرالکترونیک و از جمله استراتژی های مدیریت تقاضای حمل و نقل که بر سفرهای کاری تمرکز دارد و با پیشرفت های فناوری وسیستم های اطلاعاتی و ارتباطی همبستگی زیادی دارد در این پژوهش مطرح شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی است و داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و همچنین از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است. نمونه موردی این پژوهش شهر ارومیه می باشد و نتایج تحلیلی نشان می دهد که امکانات استفاده از ابزارهای شهر الکترونیک (تلفن، موبایل، اینترنت و...) در شهر ارومیه وجود دارد اما متاسفانه اعتماد در استفاده از آن ها وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

دورکاری ، شهر الکترونیک ، مدیریت تقاضای سفر ، فناوری اطلاعات و ارتباطات