بررسی امکان سنجی هوشمند سازی شهرهای جدید با رویکرد توسعه پایدار، مطالعه موردی: شهرجدید صدرا

شهرهای جدید پس از جنگ جهانی دوم الگویی برای کمک به حل مشکلات اجتماعی، اقتصادی و محیطی شهرهای بزرگ بودند ، این الگو، توزیع جمعیت و اشتغال را در کل فضای سرزمینی ارائه داد، بدین ترتیب شهرهای جدید همانند شهر جدید صدرا به معنای امروزی آن ، عمدتا از سال 1340 به بعد بدلیل تحولات اقتصادی و اجتماعی که در کشور بوجود آمد نضج گرفت . توجه به شاخص های توسعه پایدار در احداث شهرهای جدید هزینه های گزافی را نیازمند است که در پژوهش حاضر با هدف تبیین شاخص های موثر در هوشمند سازی شهر جدید صدرا با رویکرد توسعه پایدار مد نظر قرار گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر ، با توجه به مولف ههای مورد بررسی، ماهیت موضوع و اهداف تحقیق، رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی تحلیلی است و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. با مراجعه به منابع معتبر کتابخانه ای و الکترونیکی جهت تکمیل مبانی نظری و دیدگاه ها ، تحقیقات گذشته و مطالعات میدانی داده های لازم گردآوری شده است. همچنین مطالعات میدانی، با طراحی پرسشنامه براساس معیارها و شاخص های توسعه پایدار می باشد و پرسشنامه ها به منظور اطمینان از دقت مورد نظر، توسط محقق و به صورت مراجعه حضوری ازطریق مصاحبه و مشاهده تکمیل می شود. جامعه آماری کلیه ساکنان شهر جدید صدرا ، اعضای شورای شهر، کارکنان شهرداری و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 382 نفر بدست آمده است و به صورت تصادفی 150 نفر مورد پرسش قرار گرفت. با روش تحلیل تصمیم گیری چند معیاره AHP راهکارهای پیشنهادی جهت هوشمند سازی شهر جدید صدرا در گزینه های پیشنهادی بهره گرفته شده است نتایج تحقیق نشان می دهد: شاخص های تعداد جمعیت باسواد با امتیاز 0/376 تعداد جمعیت فعال از نظر اقتصادی با وزن 1.000 میزان آلودگی هوا با امتیاز 0/387 زیر معیار سرانه مسکونی با وزن 0/218 به ترتیب بیشترین امتیاز کسب کرده اند و در هوشمندسازی شهر جدید صدرا را با رویکرد توسعه پایدار اثر گذار می باشد ؛ بنابراین پیشنهادهایی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

شهر جدید صدرا ، توسعه پایدار ، هوشمندسازی