عوامل رشد و افول زبان فارسی در امپراتوری عثمانی
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 15، شماره: 30
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 346
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUK-15-30_009
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398
چکیده مقاله:
زبان یک قوم ممکن است توسط عوامل پشتیبان کننده مختلفی چون قدرت نظامی و سلطه دراز مدت سیاسی و یا نفوذ گسترده فرهنگی در قلمرویی خارج از مرزهای نژادی آن قوم رواج یابد. زبان فارسی نیز از آن رو که دربردارنده ارزشهای فاخر انسانی یک فرهنگ و هویتی ممتاز است، در گذر تاریخ، زبان علوم و فنون و وابستگی و نژادها و اقوام مختلف، در گسترهای منحصر به فرد از چین تا بالکان و نیز در هند و آسیای صغیر، رواج چشمگیری داشتهاست. اینکه کدام عامل در گسترش نفوذ زبان فارسی و نیز افول آن در حوزه جغرافیایی مورد نظر بهعنوان عاملی هویتی مدخلیت داشته، پرسشی است که این پژوهش میکوشد تا به روش توصیفی- تحلیلی به تبین آن بپردازد. یافتههای پژوهش حاضر ناظر بر این است که عنایت سلاطین عثمانی به زبان فارسی و شاعران پارسیگوی، نفوذ فرقههای صوفیه- بهویژه مولویه- مهاجرت صنعتگران و بازرگانان از جمله عوامل نشر ادبفارسی و در نقطه مقابل، عصر تنظیمات، ملیگراییترکی یا پانترکیسم و جنبش ترکان جوان به رهبری افرادی همچون شناسی، ضیاءپاشا و نامق کمال، به تقلید از سبکهای غربی، از عوامل افول زبان فارسی در قلمرو عثمانی بودهاند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی لعل شاطری
دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد