روابط بینامتنی رمان فریدون سه پسر داشت با داستان فریدون در شاهنامه

نقد بینامتنی به تحلیل و بررسی روابط متون می پردازد و با توجه به ویژگی های رمان های پست مدرن، تحلیل بینامتنی این متون ضروری به نظر می رسد. جریان سیال ذهن، بازگشت به گذشته و به نقد کشیدن آن، حضور شخصیت های تاریخی، بینامتنیت، درگیر شدن خواننده با متن، تاکید بر بی نهایت بودن معنا و عدم قطعیت از ویژگی های رمان های پست-مدرن است. عباس معروفی از جمله نویسندگانی است که در مجموعه ی آثارش مانند پیکر فرهاد، سفونی مردگان و سال بلوا و فریدون سه پسر داشت و غیره گرایش آشکاری به مولفه های پست مدرن دارد. پژوهش حاضر، بر مبنای نظریه های بینامتنیت بویژه منطق گفتگویی به تحلیل رمان فریدون سه پسر داشت که با داستان پادشاهی فریدون در شاهنامه رابطه ی گفتگویی دارد، پرداخته است. نتیجه ی این بررسی نشان می دهد که نویسنده با تکیه بر اقتدار اسطوره ی فریدون و پسرانش در شاهنامه، جدال همیشگی بشر بر سر تصاحب قدرت را به نمایش بگذارد. همچنین از مجموعه ی دلالت های ضمنی و معناشناختی، کارناوال گرایی و چندصدایی موجود در رمان، تفسیر و خوانشی دیگرگونه از داستان پادشاهی فریدون شاهنامه حاصل می شود.

کلیدواژه ها:

بینامتنیت ، باختین ، دلالت های معناشناختی ، عباس معروفی ، فریدون سه پسر داشت ، شاهنامه