مدل سازی دالان های زیستگاهی با استفاده از روش تجسم در مدل آنتروپی بیشینه مطالعه موردی: قوچ و میش (Ovis orientalis) مناطق حفاظت شده استان های مرکزی و همدان

از مرسوم ترین روش های تهیه نقشه هزینه جابه جایی، معکوس سازی مطلوبیت زیستگاه است. هدف از این مطالعه تهیه نقشه هزینه، مدل سازی زیستگاه در مقیاس محلی در هر یک از مناطق لشگردر-گلپرآباد، پلنگاب و الوند-چال، خاتون-راسوند با استفاده مدل حداکثر بی نظمی است. هم زمان نتایج اجرای هر محدوده در ابعاد وسیع تر به مرزی که تمام مناطق مذکور را در برگیرد تعمیم داده شد. این عملکرد منجر به ایجاد سه سناریو در جابه جایی قوچ و میش (Ovis Orientalis) شد. سناریو 1 مطلوبیت زیستگاه مناطق لشگردر- گلپرآباد به عنوان نقشه هزینه ، سناریو 2 مطلوبیت زیستگاه منطقه پلنگاب به عنوان نقشه هزینه و سناریو سه نقشه مطلوبیت زیستگاه مناطق الوند-چال خاتون و راسوند به عنوان نقشه هزینه. مدل سازی دالان به روش تحلیل کمترین هزینه در نرم افزار ArcGIS انجام گرفت. سنجه های تراکم و مطلوبیت دالان بررسی شدند. اعتبار سنجی دالان و مدل آنتروپی بیشینه به وسیله مساحت سطح زیر منحنی (AUC) انجام گرفت. انطباق دالان های طراحی شده هر سناریو بر با مطلوبیت زیستگاه مناطق مختلف از طریق آزمون فریدمن بررسی شد. درنهایت میانگین دالان های طراحی شده در 3 سناریو به عنوان دالان اصلی بین تمام مناطق موردمطالعه معرفی شد. نتایج نشان داد که دالان طراحی شده در سناریو 1 و 2 بر اساس AUC دارای انطباق خوبی با زیستگاه مطلوب گونه در سایر مناطق هستند، اما آزمون فریدمن مشخص کرد که دالان های طراحی شده در سناریوهای مختلف دارای تفاوت معنی داری(0.0001> P-value) ازنظر انطباق با زیستگاه مطلوب در سایر مناطق است.

کلیدواژه ها:

دالان ، مطلوبیت زیستگاه ، پراکنش محلی ، روش کمترین هزینه