بررسی نقاط و مناطق بحرانی در روسازی های بتنی تحت بارهای وارده در سطوح پروازی فرودگاه

با ایجاد درز در روسازی های بتنی جهت کنترل ترک های انقباضی و انبساطی و اجرایی، پیوستگی بین دال ها کاهش می یابد و این پیوستگی توسط میلگرد های دوخت و انتقال تا حدودی کنترل می شود. این درزها که نقاط بحرانی در روسازی های بتنی است، با اعمال بارهای بهره برداری باعث تغییر شکل دال ها و در نهایت تنش و شکست در روسازی بتنی می شود. همچنین این درزها مشکلات بهره برداری و مسائل اقتصادی در تعمیر و نگهداری روسازی های بتنی را بهمراه دارد. این پژوهش به صورت میدانی و در نرم افزار safe ، در روسازی های بتنی انجام شده و مشاهده در دال ها با ابعاد کوچکتر با توجه به تعداد و محل درزها، دارای نقاط بحرانی بیشتری نسبت به دال با ابعاد بزرگتر است. با افزایش این نقاط بحرانی روسازی ها بیشتر در معرض خرابی می باشند و مشکلاتی را در بهره برداری ایجاد می کنند. همچنین خرابی های ناشی از ترافیک در مناطق بحرانی و در محل درزها و در مسیر عبور چرخ ها بیشتر می باشد. علت امر به خاطر ترکیب هم زمانی بارگذاری ها و تغییر شکل دال تحت بارهای ناشی از اختلاف دما و عبور بار ترافیک ایجاد می شود. در صورت استفاده از روسازی بتنی با دال هایی با ابعاد بزرگتر،راحتی، عمر بهره برداری و مسائل اقتصادی و ایمنی بیشتری را در راه ها و فرودگاه ها و در سایر روسازی های بتنی ایجاد می کنند.

کلیدواژه ها:

دال ، بحرانی ، نقاطو مناطق safe ، شکستگی گوشه