پیش بینی رابطه بین هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال در سال 1396-1397 هستند. دانشجویان شرکت کننده در پژوهش دانشجویان دختر و پسر 19-28 سال از دانشکده های فنی، علوم انسانی و علوم پایه دانشگاه آزاد تهران شمال بودند که 237 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای در پژوهش شرک کردند. آنان به پرسشنامه-های هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد ضریب همبستگی هوش معنوی و دینداری مثبت و معنادار است. ضریب همبستگی هوش معنوی با دینداری، با بعد اعتقادی دینداری، بعد عاطفی دینداری، بعد پیامدی دینداری و بعد مناسکی دینداری در سطح 01/0 مثبت و معنادار است. ضریب همبستگی هوش معنوی (44/0 ) و ابعاد آن یعنی تفکر انتقادی وجودی (41/0 )، تولید معنای شخصی (31/0 )، آگاهی متعالی (35/0 ) و بسط حالت هوشیاری (35/0r ) با رضایت از زندگی در سطح 01/0 مثبت و معنادار است.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، دینداری ، رضایت از زندگی ، هوشیاری.