eCGو نقش آن در آبستنی مادیان

در سالهای اخیر با توجه به اهمیت پرورش و نگهداری نژادهای اسب در سراسر دنیا، توجه ویژهای به حفظ و تکثیر این حیوان اهلی شده است . برقراری چرخههای طبیعی تولید مثل، یکی از مهمترین عوامل در بقای نسل به شمار میرود که مستلزم آشنایی با اصول باروری و مامایی میباشد که از لحاظ مدیریتی حائز اهمیت میباشد. گنادوتروپین جفتی اسب یا eCG، برای اولین بار در سال 1930 توسط کول و هارت شناسایی شد. این هورمون گیلکوپروتئینی که نقش مهمی در حفظ و بقایا آبستنی را در مادیان ایفا میکند، در اندومتریال کاپس سنتز و ترشح میشود. در هفته های هشتم تا دهم آبستنی به اوج خود رسیده و پس از آن، کمکم از غلظت آن کاسته میشود. این هورمون به طور انحصاری با LH در تعامل است؛ با این وجود eCG در دوران آبستنی به جسم زرد متصل است تا گنادوتروپین برای حفظ آبستنی فراهم شود. در واقع eCG ممکن است باعث رشد فولیکولهای ثانویه شده و تخمک گذاری یا لوتئینی شدن آنها را شود و از موج دوم جسم زرد پشتیبانی کند . سلولهای حلقهای جفتی این قابلیت را دارند که آبستنی را حتی در مادیان غیرآبستن هم نشان دهند. بر همین اساس ممکن است که بعد از سقط فتوس، نشان داده شود که مادیان همچنان باردار است و علائم فحلی ظاهر نشود، در نتیجه تلقیح مجدد به تعویق افتاده و باعث زیان اقتصادی میشود.

کلیدواژه ها:

eCG ، گنادوتروپین جفتی اسب ، مادیان ، آبستنی