رابطه اختلالات شخصیتی و خشونت خانوادگی در بین قربانیان و متجاوزان

مقدمه:خشونت به هر طریقی در خانواده، تدوام یابد میتواند مهم ترین عامل از هم گسیختگی ساختاری بنیادی خانواده باشد. پیشگیری و کنترل خشونت علیه زنان در خانواده و پیامدهای فردی و اجتماعی آن مستلزم شناخت درست از وضعیت، علل و نتایج آن است. به همین منظور، پژوهش حاضر به بررسی رابطه اختلالات شخصیتی و خشونت خانوادگی در بین قربانیان و متجاوزان می پرازد. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و علی مقایسه ای بود. تعداد 40 زوج از افرادی که در سال 94 به پزشکی های قانونی و مجتمع های قضایی خانواده شهر شیراز مراجعه کرده بودند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان از طریق پرسشنامه خشونت خانوادگی علیه زنان محسنی تبریزی و همکاران 1391 ، پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون 3 MCMI-III وپرسشنامه شخصی مورد ارزشیابی قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی نشان داد که اختلالات شخصیتی اسکیزوئید، خودشیفته، ضداجتماعی، دیگرآزاری متجاوزان با خشونت جسمانی و روانیادراک شده قربانیان رابطه مثبت و معناداری دارند. همچنین بیننمره های اختلالات شخصیتی اسکیزوئید، دوری گزین، افسرده، وابسته و منفی گرایزنان و نمرات خشونت جسمانی و روانی ادراک شده آنان رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. در نهایت براساس نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیره بین قربانیان و متجاوزان خشونت خانوادگی در همه الگوهای بالینی به جز اختلال شخصیت اسکیزوئید و خودآزاری تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر،بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی بیشتر نسبت به همسرانشان اعمال خشونت می کنند و شدت مشکلات روانپزشکی و شخصیتی، میزان خشونت را افزایش می دهد. همچنین ممکن است، زنان درگیر در چنین روابطی دچار مشکلات شخصیتی و روانپزشکی شده و اختلالات شخصیتی را به عنوان پاسخ های سازگارانه به شرایط نابهنجار اختیار کنند یا این که مشکلات روانپزشکی خود دلیل بدرفتاری همسران باشد.

کلیدواژه ها:

خشونت ، خشونت خانوادگی ، اختلالات شخصیتی ، متجاوزان ، قربانیان