سلامت جامعه، خانواده و فرد از گذرگاه خودکنترلی میگذرد

یکی از عوامل نگهدارنده سلامت فردی، خانوادگی و اجتماعی مهارت خودکنترلی است. شواهد فراوانی وجود دارد که بشر در زمینههای متفاوتی ازجمله تنظیم خلقوخوی خود، مصرف دخانیات، سوءمصرف مواد، (در سطح فردی) خشونت و جنگ (در سطح بین فردی) و استفاده از منابع تجدید ناپذیر طبیعت (در سطح اجتماعی) عملکرد مناسبی ندارد و بسیاری از مشکلات فعلی جوامع بشری ریشه در ناکارآمدی این مهارت دارد. نگارنده این مقاله معتقد است مهارت خودکنترلی یکی از مهم ترین تمرین هایی است که باید در خانواده و موسسات آموزشی مدنظر قرار گیرد. آموزش و تمرین این مهارت نیاز به فراگیری حداقل چند خرده مهارت دیگر دارد از تفکر پیامدگرا، صبر، خودمهارگری و نوعدوستی دارد. تفکر پیامدگرا به توانایی پیشبینی نتایج عمل قبل از دست زدن به آن اشاره دارد. صبر و خود مهارگری به توانایی فرد در نادیده گرفتن محرک هایی اشاره دارد که فقط درصدد ارضای آنی فرد است و منافع بلندمدت او را به خطر میاندازد. نوعدوستی به این توانایی اشاره دارد که غیر از من دیگرانی هم در این جهان حضور دارند که باید حقوق و نیازهای آنها را نیز مدنظر قرار دهم.