ارائه چارچوب فرایند همکارانه در افزایش تاب آوری تصفیه خانه های آب و فاضلاب در مواجهه با سیلاب

قرارگیری تصفیه خانه ها در مناطق ساحلی لزوم افزایش توجه به این زیرساخت ها را افزایش می دهد. وقوع سیلاب می تواند باعث آب گرفتگی اجزا و افزایش بار ورودی به تصفیه خانه شود که این امر موجب کاهش عملکرد قسمت های مختلف این زیرساخت و خسارت های هنگفت می شود. در این مطالعه، در راستای کاهش خطرپذیری تصفیه خانه ها در برابر سیل، به منظور کمی سازی خصوصیات تصفیه خانه از شاخص تاب آوری استفاده شد. برای ارتقای عملکرد تصفیه خانه در مواجهه با سیل دو رویکرد اصلی رفتار همکارانه میان تصفیه خانه ها و تخصیص مالی میان بخش های قابل سرمایه گذاری درون هر تصفیه خانه مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور در رویکرد اول، خصوصیاتی از تصفیه خانه که با سرمایه گذاری مالی قابل بهبود هستند، شناسایی شدند و تخصیص بودجه در میان هریک به منظور ارتقای عملکرد سیستم مورد بررسی قرار گرفت. به علاوه، رویکردهای مدیریتی پیشنهادی برای درک دقیق تر سیستم نیز ارائه شد. در نتیجه، رویکرد بهره برداری توامان بین تصفیه خانه ها و ارتقای عملکرد این زیرساخت ها با ایجاد ارتباط بین تصفیه خانه های مجاور محقق می شود. به منظور ایجاد این ارتباط و همکاری که مبنای کار مقاله می باشد، عملکرد تصفیه خانه های مجاور به صورت یکپارچه در نظر گرفته شد. در ادامه، نتایج رویکرد بهره برداری توامان و میزان اثرگذاری آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در این پژوهش، سه همکاری شامل تصفیه خانه هایBowery Bay، Tallman، Newtown Creek و Red Hook تاب آوری را به میزان قابل توجهی بهبود داده است. چارچوب ارائه شده در این پژوهش برای به کارگیری در سایر تصفیه خانه های فاضلاب مناطق ساحلی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سیل ، تصفیه خانه ، سرمایه گذاری ، همکاری