بررسی عوامل انسانی در آموزش به وسیله شبیه سازها

در این مقاله، به بررسی عوامل انسانی در آموزش بوسیله شبیه سازهاپرداخته میشود. شبیه سازی ابزاری برای ایجاد موقعیت هایی مجازی با اهداف مختلفی مانند سرگرمی، آموزش، طراحی و ارزیابی است. به منظور استفاده بهینه از سیستم های شبیه ساز، نیاز داریم تعامل بین انسان و این سیستمها را به موثرترین شکل ممکن طراحی کنیم. بنابراین عوامل انسانی نقش مهمی در طراحی و کاربردهای شبیه سازهاایفا میکنند. در این پژوهش دو عامل انسانی در استفاده از شبیه سازهابه نام های بیماری شبیه سازو آگاهی موقعیتی مورد تحقیق و بررسی قرار میگیرد. در بحث بیماریهای مرتبط با شبیه سازی، ابتدا عوامل سیستمی تاثیرگذار بر ایجاد این بیماریها و همچنین ویژگیهای فردی که در شدت این بیماریها تاثیرگذار هستند، عنوان میشود. سپس راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی استفاده از شبیه سازهابر روی افراد ارائه خواهد شد. در ادامه نقش آگاهی موقعیتی در عملکرد انسان و تبیین اجزاء آن مطرح میگردد و با توجه به اهمیت آگاهی موقعیتی در حوزه های مختلف، کاربردهای شبیه سازی در زمینه های تحقیقات، سنجش و آموزش آگاهی موقعیتی تبیین شده و فرآیندی برای ارتقاء و آموزش سطح آن در افراد پیشنهاد خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازآموزشی ، عوامل انسانی ، آگاهی موقعیتی ، بیماری شبیه ساز